Lennaert Nijgh, twintig jaar oud, woont in Heemstede. Hij is de
grote tekstschrijver van Boudewijn de Groot en tevens is hij
filmer, hoewel hij zakte voor de Film-akademie met zijn film
Vox Humane, die nu zo goed
blijkt te zijn dat een omroep hem op de TV wil uitzenden.
Op 28 oktober komt de plaat en
een boek van Boudewijn en Lennaert uit
onder dezelfde titel als hun pas geleden uitgezonden TV-programma
'Voor de overlevenden'.
Dat is wel machtig hoor, zegt Lennaert als we hem in de
VARA-studio ontmoeten, drie dingen onder een titel.
Hij kent Boudewijn al twaalf jaar en Boudewijn ging hem ook voor
naar de film-akademie.
In m'n eerste film liet ik Boudewijn een liedje zingen met
zijn gitaar.
Ed Lautenslager zag deze film een jaar later en was direct
enthousiast over Boudewijn. Hij wilde dat ik teksten voor
Boudewijn ging schrijven en zo is het begonnen.
Het werd toen een erg drukke tijd voor Lennaert, want naast
z'n werk op de akademie moest hij ook teksten blijven
schrijven. 'Het sukses begon met
'Een meisje van zestien', een
vreselijk liedje, maar het kwam op de hitparade. Ik had het
vertaald uit het Engels, er stond nog iets over God en zonde
in, dat heb ik maar weggelaten'.
Ondertussen schrijft Boudewijn nog steeds de muziek bij
Lennaerts teksten. Het mooiste van hun samenwerking is, dat ze
beiden geheel achter de teksten staan. Ze zijn allebei, met
enige restricties, in politiek geinteresseerd.
'Het interesseert me hoegenaamd niet hoe minister
Samkalden - die is toch van
justitie hè? - zijn
zaken over het naamloze-vennootschapwezen gaat doen.
Het interesseert ons wel wat er in Vietnam gebeurt en
zeer zeker het provotariaat. Ik voel me er verwant mee,
kunstenaars zijn ook provos. Ze zijn dan ook helemaal niet
nieuw, provoceren is zo oud als de wereld. Artisten staan
geloof ik van nature vijandig tegenover de maatschappij. Het
fijne van onze provos is dat ze ook doen wat ze zeggen. Dat
is bij de grote partijen anders. De PvdA is eigenlijk net een
CDU geworden'.
Ze hebben dus nog veel te protesteren, maar denken ze er ook
iets mee te bereiken?
'Naar aanleiding van het liedje
'Elégie prénatale',
waarin ik het calvinisme te lijf ga, vragen ze me wel: wil je
er mensen mee kwetsen? Ik zeg dan vaak, natuurlijk niet, maar
eigenlijk moet ik zeggen ja, natuurlijk wel. Als ik een liedje
schrijf, waarin ik stelling neem tegen de oorlog, dan doe ik
dat om bepaalde mensen te kwetsen. Als ze kwaad worden en naar
de telefoon rennen heb ik mijn doel bereikt. Natuurlijk is een
liedje als Meneer de President
politieke nonsens. Johnson kan ook niet doen wat hij wil, maar
het gaat om de idee en de strekking. Ik keer me niet in de
eerste plaats tegen bepaalde gebeurtenissen, maar tegen een
bepaalde mentaliteit'.
Maar de protestsong heeft voor Lennaert al weer afgedaan. Ze
hebben iets nieuws moeten zoeken, een soort chanson, iets
speciaals en dat is dan:
'Voor de Overlevenden'
geworden. 'Ik ben in februari met de teksten hiervoor begonnen.
M'n verkering was toen juist uit en daar was ik erg kapot van.
Boudewijn begrijpt dat niet. Hij is jong getrouwd en heeft al
een zoon. Hij heeft nooit liefdesverdriet gehad. Zo komt het
dat 'Voor de Overlevenden'
wel wat moeilijkheden gaf. Hij voelde sommige dingen niet aan.
Dat hebben we bij de protestsongs nooit gehad'.
Er komen 12 liedjes op de plaat. Ze hebben geen vaste
volgorde maar sluiten allemaal rond tot één
onderwerp.
'Overleven. Het slaat niet op het lichamelijke overleven hoor.
We hebben het afgeleid van de uitdrukking 'Nou je overleeft
het wel'. Je overleeft een bepaald punt, of je doet dat niet.
Dat is het punt waarbij je je bewust wordt dat je volwassen
bent. De idealen van je jeugd zijn dan verloren gegaan, alles
blijkt anders te zijn'.
Hij vindt het zelf ook erg moeilijk om zo maar even uit te
drukken. In januari was hij op dat punt en het greep hem aan.
'Het zogenaamde volwassen worden, dat vertrouw ik ook niet.
Die mensen zijn ook niet de overlevenden. Overlevenden zijn
die mensen die niet nadenken, die kreten slaken van 'Zo is het
leven nu eenmaal'. Dat zijn de mensen die zich erbij neer
hebben gelegd. Ik leg me er niet bij neer. Het is ook een
protest, het zou allemaal beter kunnen, dat is het
protest'.
Of dit net zo zal aanslaan als hun andere songs weten ze niet,
als dat het geval is gaat Lennaert wel weer iets nieuws
verzinnen.
W.J. v.d. Wetering
SOESTDIJK
