| Gegenereerd door |
 |
Terug van weggeweest
(1972-1973)
bron: Tachtig teksten/1975
Tachtig teksten is uit de roulatie.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Ik zal je iets vertellen
voor we slapen gaan,
ik kwam vandaag tot niets, 'k heb niets gedaan,
ik ben zoveel van plan geweest,
maar ik weet niet meer waarom.
Want als je na gaat denken
en je zorgen maakt om anderen,
zullen anderen je voorbij gaan
en ik heb te veel gezien,
ik had mijn ogen open
en ik kan ze niet meer sluiten . . .
Maar ik zou je iets vertellen
voor we slapen gaan.
Ik zal je iets vertellen
voor we slapen gaan,
ik weet, ik heb me veel te druk gemaakt,
misschien dat ik vergeten wou
dat ik zo eenzaam ben.
Dat wou ik je vertellen
voor we slapen gaan;
dat ik je nodig heb.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Je voelt je als een slak
op wie het leven zout legt,
de last van het verleden
weegt loodzwaar op je rug:
een parelmoeren schelp
vol jeugdherinneringen
en durf je niet meer verder,
dan kruip je daarin terug.
Je wilde toch vooruit?
Je wilde naar de vrijheid,
maar 't werd een kale kamer,
voor veel te veel verhuurd.
Je nam een meisje mee,
het leek net weer als vroeger,
maar eigenlijk wou je slapen.
Hou eindelijk eens op
met zeuren over vroeger,
degene die steeds omkijkt,
die valt op z'n gezicht.
Je bent alleen maar bang
voor wat er nog kan komen,
dat kan zoveel niet wezen,
hou nou je mond eens dicht.
Toch wil je 't overdoen,
maar waar moet je beginnen?
Je hebt te vaak geaarzeld,
te vaak verkeerd beslist.
Je bent alleen verdwaald,
het bos is groot en donker,
de kruimels brood verdwenen.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Ik voel het nieuwe licht,
ik verander van gedachte,
ik volg een nieuwe liefde,
ik verander van gezicht.
En ik vergeet, ik vergeet wat is geweest,
want wat geweest is, is geweest.
Maar in de nacht van het oudjaar
wacht de zeis van de kritiek
en ik schaam me voor mezelf,
ik vernietig mijn muziek,
ik volgde weer 't verkeerde spoor,
ik heb opnieuw te veel gewaagd,
ik heb weer niets gegeven
en veel te veel gevraagd.
En ik vergeet, ik vergeet wat is geweest,
want wat geweest is, is geweest.
Eens komt de tijd, dat het niet meer hoeft voor mij,
want de lente is dood,
het nieuwe jaar voorbij.
Ik voel hetzelfde licht,
maar het zal niets meer veranderen,
ik volg mijn oude liefde
en ik denk aan haar gezicht.
En ik vergeet, ik vergeet wat is geweest,
want wat geweest is, is geweest.
Dan zal ik zitten bij het vuur
en soms dan voel ik me alleen,
dan zing ik mijn oude lied
voor de kinderen om me heen.
Ze luisteren stil en spelen door
en kijken me onzeker aan,
maar ik zal voor ze zingen
totdat we slapen gaan.
En ik vergeet, ik vergeet wat is geweest,
want wat geweest is, is geweest.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Stil staan in 't woud,
donker en oud,
de sparren versteend op wacht.
Het licht komt van ver,
van lichtjaren her
en ik ben onderweg.
Nu is de nacht
zacht als sneeuw,
de hemel als ijs zo blauw.
Ik draag een ster
van ver op mijn hand,
ik ben onderweg
naar jou.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
voorbij de stad, waar niets meer wordt geladen,
er liggen voor de Waag geen schepen meer,
ze varen door, want de bolders en de kade
hebben plaatsgemaakt voor het verkeer
en het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt voorbij,
voorbij zoals het steeds zal blijven stromen,
het water gaat, wat blijft is de rivier
en wat er ook voor andere tijden komen,
hij gaat voorbij en blijft toch altijd hier
en het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt voorbij,
voorbij de brug, voorbij de laatste huizen,
voorbij de werven en het stoomgemaal,
het Spaarne stroomt, maar niet voorbij de sluizen,
het eindigt naamloos in een zijkanaal
en het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt
het Spaarne stroomt voorbij.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Geef de reiziger het woord,
laat de reiziger vertellen -
maar hij schudt zijn hoofd en wacht.
Hij heeft overal gezocht,
hij heeft nergens iets gevonden
en hij heeft niets meegebracht.
Hij zegt: ik ben veranderd,
ik ben hier niet meer thuis,
maar laat de kinderen komen,
de kinderen van dit huis.
Laat de kinderen komen,
laat de kinderen komen,
ik heb aan ze gedacht.
Ze zullen mij niet kennen
en ze zullen mij niets vragen,
ze hebben niets verwacht.
En niemand zal begrijpen
wat ik doen kom in dit huis,
maar de kinderen zullen zeggen:
de reiziger is thuis.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|