| Gegenereerd door |
 |
De reiziger
[ 1969-1979 ]
bron: Tekst en Uitleg/1991 (1e druk)
Tekst en Uitleg is uit de roulatie.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Je veegt met je hand over je natte wang,
ik weet dat jij nooit kunt beslissen
en jij weet dat ik zelf al lang heb
beslist -
je zou dit land gaan missen.
Oooh - ik weet het nu zeker:
hoe eerder ik hier weg ben, hoe beter.
En intussen staar je zwijgend naar opzij,
probeert dit moment te vermijden,
de zon breekt door, het doet er niet meer
toe -
we zijn als schaduw en licht gescheiden.
We zeggen niets, we wachten af
tot die vlucht van mij aan de beurt is
en als ik hoog in de lucht naar beneden kijk
dan zal het zijn of er niets gebeurd is.
Oooh - ik weet het nu zeker:
hoe eerder ik hier weg ben, hoe beter.
Zonder jou
ben ik alleen,
moet ik m'n eigen gang gaan
zonder jou.
Er kunnen andere tijden komen,
daar blijf ik in geloven.
Alleen: ik weet wel beter.
Voor de zoveelste keer
ben ik de stad weer in gegaan,
ik teken letters op de ruit
die in tranen naar beneden stromen.
Zonder jou
ben ik alleen,
moet ik m'n eigen gang gaan
zonder jou.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Maar opeens dacht ik: het kan me ook niet schelen
en in plaats dom te antwoorden
op weer een domme vraag,
zei ik dat ie me geweldig ging vervelen,
ik zei: ik zet geen masker op,
geen carnaval vandaag!
Ik moest met een belangrijk iemand praten
en werd ook nog aan z'n bazen voorgesteld
en ik had het ogenblikkelijk in de gaten:
ze gebruiken me alleen maar
voor het maken van veel geld.
En in plaats van deze zaak te overwegen,
in plaats van mijne heren,
ja natuurlijk en heel graag!,
sprak ik de hoop uit dat ze snel de ziekte kregen,
ik zei: ik zet geen zotskap op,
geen carnaval vandaag !
En ze stond met van die dromerige blikken
voor zich uit te staren, toen keek ze me aan
en ik voelde al meteen dat het zou klikken,
dus ik vroeg haar zonder omweg
of ze met me mee wou gaan.
En toen ze zei: doe jij mij nou een plezier en
wees jij nou maar jezelf eens,
dan zeg ik misschien wel graag,
maar probeer me hier niet stiekem te versieren,
ik ben van mezelf al mooi genoeg,
geen carnaval vandaag!
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|