Er komen andere tijden
(1965)
 
bron: Tachtig teksten/1975


Tachtig teksten is uit de roulatie.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tachtig teksten
transcriptie: Daniël

De dagen zijn geteld

Gisteren was een soldaat nog een held,
vandaag worden doden met tranen geteld,
gisteren was een oorlog een spel
en alleen voor het volk een bloedige hel.
We vochten in Atjeh
voor Nederlands eer,
maar de wereld van nu begrijpt dat niet meer
want de dagen zijn geteld, de doden zijn begraven.

Oudere mensen klagen vaak,
voor hun was de oorlog een eerlijke zaak
en deze tijd is te slap voor hun soort,
zij noemden het recht en wij noemen het moord.
Ze worden gehekeld
in tijdschrift en krant,
men noemt ze fascisten, maar ze staan aan de kant
want de dagen zijn geteld, de doden zijn begraven.

Oudere mensen geven de raad:
zorg dat er nooit meer een oorlog ontstaat.
Toch zien ze me graag als goed militair,
want ze worden bedreigd en de vrede is ver.
Ze noemen me slap
als ik weiger te gaan,
maar hun stem is te zwak om te worden verstaan
want de dagen zijn geteld, de doden zijn begraven.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tachtig teksten
transcriptie: Daniël

Woningnood

De wijk wordt gesaneerd en de huizen moeten plat
en de mensen staan te kijken en ze zeggen: zie je dat?
In die oude afbraakwoning woont toch nog een heel gezin,
stel je voor, zo'n vochtig huis, nou ja, wat zien ze daar nou in?
Kijk, dat stel is amper twintig en die hebben al een kind,
nou die denken zeker dat ze kunnen leven van de wind.
En dan knikken ze tevreden en dan gaan ze gauw naar huis,
naar hun baan en naar hun auto en de televisie thuis.

Het waren slechte huizen en ze woonden clandestien,
ze hadden daar geen licht en ook geen water bovendien,
maar ze waren daar gelukkig met vier muren en een dak,
verder hadden ze aan luxe en aan dure meubels lak.
Maar het huis wordt afgebroken, want er komt een groot kantoor,
het gezin staat nu op straat, maar ja, het geld gaat altijd voor,
en dat kan je makkelijk zeggen in je eigen mooie huis
met je baan en met je auto en de televisie thuis.

Ook al waren ze nu dakloos, één ding hadden ze geleerd:
om gewoon te kunnen leven, moet je eerst geregistreerd,
eerst een huis en dan pas trouwen, dus dan moet je een paar jaar
enkel vriendelijk en gelaten zitten kijken naar elkaar.
Als je dan het wachten moe bent en er komt dan toch een kind,
moet je zien dat je dan zelf maar iets om in te wonen vindt,
want de mensen roepen schande en ze blijven veilig thuis
en bespreken de problemen op de televisiebuis.

En 't gezin trekt dan weer verder naar een andere afbraakbuurt
en ze worden na een tijdje dan ook daar weer weggestuurd
en sta je met je meubels en je kind dan weer op straat,
dan zal het niet veel helpen als je je beklagen gaat,
want als je dan die ambtenaren op de toestand wijst,
dan zeggen ze: het spijt me, u staat achter aan de lijst
en dan denken ze tevreden aan hun eigen mooie huis,
aan hun baan en aan hun auto, aan de televisie thuis.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tachtig teksten
transcriptie: Daniël

Welterusten, meneer de president

Meneer de president, welterusten,
slaap maar lekker in uw mooie witte huis,
denk maar niet te veel aan al die verre kusten,
waar uw jongens zitten, eenzaam, ver van huis.
Denk vooral niet aan de zesenveertig doden,
die vergissing laatst met dat bombardement
en vergeet het zesde van die tien geboden
die u als goed christen zeker kent.
Denk maar niet aan al die jonge frontsoldaten,
eenzaam stervend in de verre tropennacht,
laat die weke pacifistenkliek maar praten,
meneer de president, slaap zacht.

Droom maar van de overwinning en de zege,
droom maar van uw mooie vredesideaal,
dat nog nooit door bloedig moorden is verkregen,
droom maar dat het u wel lukken zal ditmaal.
Denk maar niet aan al die mensen die verrekken,
hoeveel vrouwen, hoeveel kinderen zijn vermoord,
droom maar dat u aan het langste eind zult trekken,
en geloof van al die tegenstand geen woord.
Bajonetten met bloedige gevesten
houden ver van hier op uw bevel de wacht,
voor de glorie en de eer van 't vrije westen,
meneer de president, slaap zacht.

Schrik maar niet te erg, wanneer u in uw dromen
al die schuldeloze slachtoffers ziet staan
die daarginds bij het gevecht zijn omgekomen
en u vragen hoelang dit nog zo moet gaan.
En u zult toch ook zo langzaamaan wel weten
dat er mensen zijn die ziek zijn van 't geweld,
die het bloed en de ellende niet vergeten
en voor wie nog steeds een mensenleven telt.
Droom maar niet te veel van al die dode mensen,
droom maar fijn van overwinning en van macht,
denk maar niet aan al die nare vredeswensen,
meneer de president, slaap zacht!


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tachtig teksten
transcriptie: Daniël

Er komen andere tijden

The times they are a-changin'

Kom mensen en luister en hou nu je bek,
het water dat komt jullie al tot je nek
en geef toe dat je nat bent, doorweekt tot je hemd,
probeer het maar niet te vermijden
en wie niet wil verzuipen is wijs als ie zwemt,
want er komen andere tijden!

Kom schrijvers, geleerden, profeten op papier,
de kans komt niet weer, dus kijk maar eens hier,
en zeg nog maar niks, de roulette draait nog door
en de winnaar is niet te bestrijden,
maar hij die straks wint is wie gisteren verloor,
want er komen andere tijden!

Komen heren regeerders, partijjongens, kom,
en blijf daar niet hangen en kijk niet zo stom,
want hij die blijft zeuren is hij die krepeert,
de legers buiten strijden!
Op hun slagveld wordt ieder van jullie verteerd,
want er komen andere tijden!

Kom vaders en moeders, kom hier en hoor toe,
we zijn jullie praatjes en wetten zo moe,
je zoons en je dochters haten gezag,
je moraal die verveelt ons al tijden
en vlieg op als de wereld van nu je niet mag,
want er komen andere tijden!

De streep is getrokken, de vloek is gelegd
op alles wat vals is en krom en onecht,
jullie mooie verleden was bloedig en laks,
wij zullen die fouten vermijden
en de man bovenaan is de laagste van straks,
want er komen andere tijden!

vertaling van Bob Dylans
"The Times They Are A-Changing"


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tachtig teksten
transcriptie: Daniël

Onder ons

Het is een stad, het is een dorp, het is een plaats of een gehucht
en je moet er niet te gek doen, anders ben je zo berucht,
waar je dag zegt tegen melkboer, kruidenier en oom agent,
die je nooit een bon zal geven omdat ie je vader kent.
Waar je rustig aan kunt zeuren tegen iedereen op straat,
omdat iedereen wel iets heeft waar ie over zeuren gaat.

Eerst dan vind je het gezellig en je kent de hele stad
en dan doe je eindexamen en dan heb je het gehad,
iedereen zit ergens anders en jij zit verdomd alleen
met alleen maar ouwe mensen en familie om je heen
en dan wil je ook gaan reizen naar Parijs of naar zoiets
en je vindt je hele leven en je vaderland maar niets.

Dan ontdek je nieuwe landen en je gaat op avontuur,
je lijdt honger in een hooiberg en geniet de liefde puur
en je komt na een paar maanden als een zwerver weer naar huis,
met een baard en zonder centen, je hebt honger, dorst en luis
en je scheert je en dan trouw je en blijft zitten waar je bent,
in je eigen kleine stadje waar je alle mensen kent.

En dan zeggen ze tevreden: hij verliest zijn wilde haar,
hij wordt eindelijk volwassen, en na nog een tweede jaar
is ie net zo'n grote hufter als z'n vader is geweest
die z'n mening over alles in z'n ochtendkrantje leest,
met z'n eigen televisie en z'n eigen borreltent,
in z'n eigen kleine stadje waar ie alle mensen kent.

Niet dat hij een vlieg zal kwaad doen en hij is niet interessant
en hij kijkt geen meter verder dan z'n borrel en z'n krant,
maar houdt hem maar in de gaten, want het is zo'n kleine man,
die als hem dat maar gevraagd wordt, vaak het beste schieten kan.

Wim: volgens insiders is dit een afgezwakte versie van het origineel


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email