transcriptie: Wim

De geboorte

Parlando
Voor iedere moord zijn er woorden te weinig
en zwijgen de mensen als het graf van de man
die stierf door de hand van een naamloze dader,
want moord en geweld, daar schrikt niemand meer van.
Voor iedere oorlog zijn nog té veel soldaten,
te weinig verzet tegen bloeddorst en nijd.
Alleen kan de wereld nog hopen en wachten,
er moet iemand komen die alles bevrijdt,
er moet iemand komen die alles bevrijdt,
er moet iemand komen die alles bevrijdt...

Komt allen tezamen, want hij is geboren,
de redder van mensen, de sterre in 't land.
De hemel scheurt open met bloemen en koren,
hij loopt met een lelie van glas in zijn hand.

Z'n voetstap is licht, als het licht in zijn ogen,
de liefde z'n wapen, de vrede z'n strijd.
En hij doet de oorlog als een inktvlek verdrogen,
strooit zand op het bloed van de vorige tijd.

Vanaf dit moment komen andere tijden,
waar dichters van droomden, ze komen voorgoed.
En nu komt een einde aan angst en aan lijden,
verdwijnen de wolken van buskruit en bloed.

En overal groeien er parels van druiven,
het land van belofte verdrijft de woestijn.
En weer spelen wolven met mensen en duiven
en weer smaakt de regen op aarde als wijn.

In velden en wegen verjaagt hij de bozen
en strooit met z'n glimlach een baan voor de zon.
Opnieuw heeft de wereld de ruimte gekozen
en straalt weer als eerst, toen het leven begon.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email