| Gegenereerd door |
 |
Jochie, dat is een gelukkie,
ik was dat prentje jaren kwijt,
nou heb ik weer een heel klein stukkie
van die goeje, ouwe tijd.
Waar is het water, waar is de haven,
waar je altijd zeilen zag, in 't Krabbersgat,
daar staan nou blokken betonnen hokken
en aan de horizon ligt Lelystad.
-
Eens ging de zee hier te keer,
maar nu hoor je wel meer:
een Jumbojet komt gierend omlaag,
waar eens de golven het land bedolven,
ligt nu een bulderbaan, dankzij Den Haag.
Opa, en die kerncentrale,
ginder bij het Ketelmeer?
Ja, die had wat kinderkwalen,
en nou zijn er geen vissies meer.
Opa, is het echt waar, zaten er
toen nog kikkers in de sloot?
Jongen, toen was er nog water,
en dat water is nou dood.
We zijn bedonderd, wel een jaar of honderd,
door ieder kabinet, voor twintig jaar,
toen ze zelf niet wisten wat ze beslisten
en als je inspraak kreeg, was het te laat.
Al gaan we nog zo te keer,
goed komt alles niet meer,
't evenwicht is grondig verstoord.
Misschien dan staat er op een bordje later:
hier heeft Rijkswaterstaat de zee vermoord.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|