- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
Brief In Een Fles Gevonden'. Gerard Reve, naar ik meen de titel van een
hoofdstuk uit 'Op Weg Naar Het Einde'.
U ziet, ik moet uit het hoofd citeren, want natuurlijk ontbreekt het
onderhavige werkje van de grote volksschrijver in mijn boekenkast. Je
hebt altijd van alles in huis, behalve datgene wat je nodig
hebt.
Waarom begin ik nu ineens over een fles? Zo'n fles die in zee drijft,
waar iemand voor de lol, of in doodsnood, een mededeling in heeft
gestopt. En die dan, zoals het hoort, ergens op een ver strand
aanspoelt. Je leest zoiets wel eens, nietwaar? 't Is tenslotte
komkommertijd - deze krant kwam verleden week met een geheimzinnig
gouden euromuntje dat opdook in Ome Han z'n broodjeszaak.
Maar goed, ik zal er niet langer omheen draaien: ik voel mezelf een
schipbreukeling. Want ik ga u met deze column wederom voor een maand
verlaten. Zoals mijn vaste lezers weten: ik zou met mijn goede schip
naar Engeland gaan en toen ging dat om allerlei redenen weer niet door.
Het gaat nog steeds niet door, zoveel is zeker. Mijn fles spoelt nergens
aan - hoogstens aan de oevers van de Mooie Nel. 'Groeten uit
Spaarndam.'
Normaliter had ik op deze plaats nog wel een lollig stukje weten te
verzinnen.
Over minister Heinsbroek, bijvoorbeeld. De enige uit het nieuwe kabinet,
waarmee ik de eer heb gehad persoonlijk kennis te maken. Zo'n twintig
jaar geleden was hier in Haarlem de platenmaatschappij CBS gevestigd en
daar liep ik in los verband rond als een soort van talentscout. Ik
snapte absoluut niet wat dat inhield en amuseerde mezelf en soms ook wel
de andere mensen die daar werkten met flauwe interne mededelingen, die ik
middels fotokopieer-apparaten en de postkamer verspreidde - we leefden
nog in de prehistorie en computers bestonden nog niet. Ik weet niet meer
wat Herman Heinsbroek daar allemaal deed, stellig iets nuttigers dan ik.
Maar ik herinner me wel dat ik de directie aan het lachen kreeg met een
vervalst schrijven, waarin melding werd gemaakt van 'Hein z'n Broek'.
Zoiets raak je niet meer kwijt, iedere keer dat de kersverse minister
opduikt bij Nova en zelfs bij de majesteit op de trappen van Paleis Ten
Bosch, schiet ik in de lach: daar heb je Hein z'n Broek! Het komt
natuurlijk omdat ik een ouwe kerel aan het worden ben - bijna alle leden
van dit kabinet zijn jonger dan ik.
Ik geloof dat mijn uitvluchten nu op zijn. Cabaretiers en
standup-comedians zullen begrijpen wat ik bedoel. Ik kan nog een keer of
wat in de coulissen kijken en doen alsof daar iets gebeurt - maar dat
schiet ook niet op.
Ik kom weer terug bij die eenzame fles in zee.
En bij de reusachtige huiskat Meneer.
Vooruit dan: mijn allerlaatste grapje: gisteren stond er in de NRC een
verhaal over de paus in Canada. U heeft de Heilige Vader inmiddels wel
gezien op de televisie. Erg goed zag hij er niet uit. De NRC kopte: 'Oud
en ziek, maar de paus is een absolute superster'.
Lieve mensen, tot in september.
Eén zin blijft bij me, die neem ik mee:
Oud en ziek, maar Meneer is een absolute superster.
30 jul 2002
© Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
