- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
Temidden van alle ellende die de media de laatste tijd over ons
uitgestort hebben, was toch een bericht te vinden dat mij vrolijk
maakte. Aangaande minister Jorritsma. Met wie ik tot dusver weinig had;
ik zag haar op de tv en in de krant in angstwekkend tempo verouderen.
Zoals met alle bewindslieden (m/v) overigens het geval is.
Maar tot mijn niet geringe plezier heeft Annemarie Jorritsma zich in het
programma 'Spijkers met koppen' uitgelaten over Jacques Chirac, de
president van Frankrijk.
Chirac was, aldus Jorritsma, een engerd.
Dat ben ik al jaren met haar eens. Citaat uit één van mijn columns van
vijf jaar geleden: 'Geloof me, die man deugt echt van geen kanten. Hij
moet eens in z'n oren knopen wie er in 1816 verloren heeft in
Waterloo'.
Ook liet ik mij uit over mijn mening betreffende Frankrijk, door een
zeer Engelse bril gezien: 'Ooh, ooh, nou, maar dat is toch een
Grotemensenland, waar ze echt een Vreemde Taal spreken en zo, daar kan
ons landje toch niet brutaal tegen doen?'
Rot op! Ze kunnen van mij het bos in met dat eeuwige gelul door hun neus
en die zure Beaujolais Primeur. En Brigitte Bardot ziet er ook niet meer
uit!
Waarvan akte.
Resumerende: minister Jorritsma heeft groot gelijk. De discussie betrof
Willem Alexander en Máxima en het koningshuis. Nederland een republiek?
Jasses, nee, zei Jorritsma. Een president, zeker! Zo'n engerd als Zak
Chirac!
Er kwam een heel klein diplomatiek relletje van. Maar niet meer dan dat
en ik begrijp ook wel waarom niet: het woord 'engerd' is nu eenmaal niet
vertaalbaar in het Frans. Ja, een goed woordenboek zal waarschijnlijk
wel een vertaling opleveren, maar de gevoelswaarde van het door-en-door
Hollandse 'engerd' is niet in het Frans weer te geven.
Nogmaals een citaat van mijzelf, van jaren her: 'Geloof me, Chirac deugt
echt van geen kanten. Hij moet eens in z'n oren knopen wie er in 1816
verloren heeft in Waterloo.' En waarom moest ik in 1956 op de lagere
school 'Papa fume une pipe' leren, amper tien jaar na de Tweede
Wereldoorlog, tijdens dewelke Frankrijk voor de helft fout was
geweest?
Dat alles brengt me weer op een van mijn stokpaardjes: ooit hebben we
zowel de Duitsers als de Fransen over ons heen gehad en weer de deur uit
gewerkt en dan zullen we alsnog eindigen als vazalstaat van die grote
jongens. Weg met de Europese Unie! Straks zitten wij hier te hannesen
met oerlelijk Monopoly-geld dat twee keer zoveel waard is als onze
gulden en dat alles zonder dat wij democratisch zijn geraadpleegd. Al
die moordpartijen inzake mond-en-klauwzeer: idem. Ja, nee, natuurlijk is
het allemaal heel zielig maar het 'mag niet van Brussel'. Woedend word
ik daarvan. Natuurlijk weet ik wel dat ik alleen maar '1 Eenvoudige
Boerenlul' ben, om Wim Schippers te citeren. Ik heb alleen maar een
HBS-A diploma van lang voor de Mammoetwet en ik kan natuurlijk nergens
over meepraten. Toch blijf ik er bij: Jorritsma heeft gelijk! Het
'bevriende staatshoofd' Jacques Chirac, de president van Frankrijk, door
mij al jaren gelden als 'Jan Zak' en 'Jan Lul' neergezet is een
buitengemeen grote Engerd. Wat dat dan ook in het Frans moge
zijn - helaas heb ik alleen maar een Frans-Nederlands woordenboek en
niet andersom.
Maar ik ben benieuwd wat Annemarie in Franse oren gezegd heeft. Dat wel.
"(c) 2000 Haarlems Dagblad" [(c) 2001 Haarlems Dagblad]
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
