- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
Ik heb het al een tijdje zien aankomen. En ik hoopte nog zo dat deze
beker aan ons goede Haarlem voorbij zou gaan. Nee, dus. Gisteren stond
het in deze krant: ook wij zijn ten offer gevallen aan de Ziekte van
Leefbaar.
Tot dusver is Haarlem verstoken gebleven van dat virus, op een enkel
splinterpartijtje na. We konden nog steeds de illusie koesteren een
échte stad te zijn, ongehinderd door zo'n politieke samenklontering
van lokale querulanten en misnoegde middenstanders, die in kleine
gemeenten de gang van zaken pleegt te belemmeren. Het heeft dus niet zo
mogen zijn: 'Stadspartij wordt Leefbaar Haarlem' stond er op de
stadspagina.
Uit alle hoeken en gaten komen ze tevoorschijn gekropen. Oud-raadslid
B. van Tongeren - die man met dat aparte kapsel, die meeliftte op de rug
van de SP en daarna ineens in de eenmansfractie Realisten 2000
veranderde - voorop. Maar die was toch om gezondheidsredenen opgestapt?
Geen punt; op het horen van de toverformule 'Leefbaar!' springt Pierlala
weer uit de kist. Op de voet gevolgd door alle andere familieleden van
Drs. Mallebrootje, het bekende Tweede Kamerlid uit Elst, tevens
uitvinder van de Haarlemmer Oliebol. (Met dank aan Remco Campert en
De Volkskrant).
Politiek daklozen, verzamelen geblazen! Het Magdalenaklooster als
stadhuis! Op naar de verkiezingen 2002!
Goed, het wordt er allemaal een stuk eenvoudiger op. Het
verkiezingsprogramma van de Leefbaren is altijd heel simpel, meestal
nauwelijks één A-viertje lang. Ze zijn in de eerste plaats overal
tégen en wie er meedoet maakt ze ook niet uit. De heren Vijn en Nol
zullen net zo moeiteloos worden opgezogen als het nog in leven zijnde
restant van wat eens de Haarlemse krakersbeweging was. Samen tegen
alles, voorwaarts!
En dat terwijl ik gehoopt had nog voor mijn overlijden al die gaten in
de binnenstad bebouwd te zien worden. Met wat dan ook.
Thuis koester ik een aantal delen van het 'Verslag van het gesprokene in
de vergadering van den Raad der gemeente Haarlem' uit de jaren van voor
de tweede wereldoorlog. Gedrukt bij Johannes Enschedé & Zonen. Taaie
kost, maar voor de liefhebber een belangrijke bron van historisch
inzicht. Geloof me, in Haarlem gedraagt de tijd zich anders dan in de
rest van Nederland. Waar dacht u dat onze gemeenteraad zich op vrijdag
5 maart 1937 mee bezighield?
'Het denkbeeld, om den molen De Adriaan door jonge werkloozen te laten
opbouwen, ondersteunt spreker van harte'.
Goed, er is vierenzestig jaar voorbij gegaan. Maar hij stáát er. Dat
lijdt geen tegenzeggen.
'De Heer Klein Schiphorst wijst op de gevaren van den autoped'.
Ook een heel belangrijk issue, aan de vooravond van de tweede
wereldoorlog. En zie eens: eveneens vierenzestig jaar later gaan om de
haverklap volwassen mensen, waaronder minister Pronk, op hun bek omdat
ze met hun step in een putje rijden. Regeren is vooruitzien, wat u
zegt.
'Leefbaar' is een begrip dat ons in Haarlem aangeboren is, daar hebben
we geen partij voor nodig.
"(c) 2000 Haarlems Dagblad" [(c) 2001 Haarlems Dagblad]
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
