- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
De mens lijdt nog het meest, door ’t lijden dat hij vreest’. Een
ouderwetse wijsheid. Er kan best een bijbelvers aan ten grondslag
liggen, zoals vaak het geval is. Maar het gezegde kan ook afkomstig zijn
van ’Vader’ Jacob Cats, de zeventiende eeuwse staatsman die tevens
dichter was. Kom daar nu nog maar eens om; niet één van onze huidige
politici heeft het in zich om nog drie eeuwen later in brede kring door
te klinken met tweeregelige wijsheden als ’Om de wille van de smeer,
likt de kat de kandeleer’. Maar goed, om bij het begin van dit verhaal
terug te komen: de moderne mens is blijkbaar niet anders dan destijds en
lijdt nog steeds onophoudelijk en luidruchtig onder al het lijden dat
hem in het vooruitzicht wordt gesteld. Zij het dan niet meer vanaf de
kansel, maar door de eigentijdse variant daarop, door datgene wat
als ’de media’ wordt omschreven.
Wat ook niet verandert door de eeuwen heen is de blindheid, waarmee de
goegemeente een werkelijk aanstormend onheil in het geheel niet
waarneemt.
Toen mijn lieve ouders zich in 1937 verloofden, waren beiden oprecht van
mening dat er géén oorlog zou komen. Ik bestond toen nog lang niet, maar
mijn moeder heeft me vele malen verteld de oude Amsterdamse notaris, bij
wie ze de akte van huwelijksvoorwaarden op lieten maken, op hun geloof
in de toekomst reageerde.
’Jaja,’ sprak hij. ’Dat is het optimisme van de jeugd’.
Stel dat mijn vader net zo’n druiloor geweest was als Menno ter Braak.
Dan had ik nu niet eens bestaan.
Maar laat ik me beperken tot Haarlem en het leven van nu. De
bovenstaande stelling gaat ook voor Haarlemmers op. Er wordt in deze
krant veel gejeremieerd - lees er de ingezonden stukken maar eens op
na - over een veelheid van kleinigheden. Maar tot mijn verbijstering
nauwelijks over een onderwerp dat toch tamelijk vaak en al jarenlang in
het nieuws is: de zogenoemde Zuidtangent. Lang geleden heb ik mij daar
al eens over vrolijk gemaakt in een stukje, evenmin zonder precies te
weten waar het om ging. Ik schreef dat het woord tangent me aan ’tanga’
deed denken, aan een string dus. Maar de laatste tijd worden de
berichten duidelijker en luider, de gevreesde damesslip is al onder de
ringvaart door, via een zwaar gesubsidieerde tunnel en straks snijdt dat
ding onverhoeds dwars door Haarlems oude billen, teneinde de toch al
gehavende binnenstad in noordelijke richting te verlaten. Met als
bestemming IJmuiden. Godnogantoe. De trein naar IJmuiden moest zo nodig
worden opgeheven. Krijgen we dat ding er voor in de plaats.
Die Zuidtangent in kwestie zal, voor zover ik heb begrepen, de gedaante
krijgen van een busbaan. Een rijstrook, die op de een of andere manier
niet voor ander wegverkeer toegankelijk is. Met de bedoeling dat die bus
ooit door een ’light rail’ wordt vervangen. Wij oudjes noemden dat
vroeger een tram, weet u nog wel? De bedoeling is, dat er dan iedere
zeven minuten een stuk openbaar vervoer rijdt hetgeen de toekomstige
verlossing betekenen moet voor alle verkeersproblemen.
U begrijpt dat dit machtig denkwerk niet ten stadhuize van Haarlem is
geboren. Neen, dat is in hoger sferen bedacht. Weliswaar mag het
Haarlems gemeentebestuur nog wel een beetje meesturen, maar écht iets
veranderen aan dat billentouwtje, dat is er niet bij.
Om u even goed wakker te maken: één en ander speelt niet in de verre
toekomst, maar dient over elf maanden reeds werkelijkheid te
zijn.
Voor degenen onder u die géén boot hebben, is dit misschien heerlijk
nieuws: dit is de laatste zomer waarin u zo vaak voor één van de bruggen
moet wachten. Want volgend jaar moet de pleziervaart des nachts en in
konvooi door de stad net als in Amsterdam.
En dan heb ik nog een verrassing voor de middenstand. De Gedempte Oude
Gracht, die net op de schop is geweest, weet u nog wel? Die moet dan
wéér op de schop, want die busbaan... Maar laat ik u niet bang maken
met mijn pessimisme van de ouderdom. Niettemin: wordt vervolgd, vrees ik.
"(c) 2000 Haarlems Dagblad" [(c) 2001 Haarlems Dagblad]
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.