bron: Kinderen van één wereld
transcriptie: Daniël

Kinderen van één wereld

CIP-gegevens

Omslagontwerp: Jack Botermans
Illustraties op het omslag: Rien Poortvliet.

Copyright © 1989 Unieboek b.v., postbus 97
3990 DB Houten
en iedere afzonderlijke medewerker
ISBN 90 269 4092 0
NUGI 380


Gegevens Stichting Verenigde Openbare Bibliotheek Maassluis

*866

Kinderen
Kinderen van één wereld / samengest. door Ted van Turnhout. - Houten : Van Holkema & Warendorf, cop. 1989. - 144 p. : ill. ; 28 cm
Uitg. voor: Stichting Redt de Kinderen (Nederland).
ISBN 90-269-4092-0

Bundel verhalen en gedichten over kinderen, samengesteld ten behoeve van het werk van de Stichting Redt de Kinderen.

Turnhout, Ted van (A) - Kinderen; gedichten (TW) - Kinderen; verhalen (TW)

89-50-235-3


Medewerkers aan het boek

Bertus Aafjes; Belcampo; Herman Pieter de Boer; Mies Bouwman; Thera Coppens; Miep Diekmann; A. den Doolaard; Inez van Dullemen; Jan de Hartog; Marijke Höweler; Mensje van Keulen; Yvonne Keuls; Toon Kortooms; Olaf J. de Landell; Harriet Laurey; Jan van Lieshout; Marga Minco; Lennaert Nijgh; Annemarie Oster; Anton Pieck; Michel van der Plas; Rien Poortvliet; Harry Prenen; Nico Scheepmaker; Aleid Slingerland; Paul van der Smaal; Auke Tadema; Jan Terlouw; Ted van Turnhout; Bert Voeten; Theun de Vries; Leo Vroman; Nicole Waasdorp; Ron Wunderink; Wim Zaal.


Verantwoording van de samensteller   [pagina 6]

Het is bijna ongelooflijk te noemen dat dit keer opnieuw zo vele Nederlandse schrijvers, dichters en illustrerende kunstenaars een bijdrage leverden aan het prachtige boek dat u op dit moment in uw handen houdt. Hun belangeloze medewerking is dáárom zo fantastisch omdat ik het drieluik van samengestelde kerstboeken (voor Unicef, het Rode Kruis en voor het Wereld Natuur Fonds) inmiddels gesloten had. Ik mocht mijn vrienden en collega's niet langer blijven lastigvallen met mijn gebedel om alweer een bijdrage in de vorm van een verhaal, gedicht of illustratie. Er ging ook teveel tijd in zitten om een dergelijk boek belangeloos samen te stellen; het eigen werk bleef liggen, dit tot ongenoegen van enkele buitenlandse afnemers.

Maar toen was daar ineens de Stichting Redt de Kinderen (Save the Children Alliance), waarvoor ook Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana zich zo hartverwarmend inzet. Nadat ik vernomen had welk grandioos werk deze Stichting in voornamelijk Centraal-Afrika deed: in feite Derde-Wereldkinderen van een wisse ondergang redden of hen behoeden voor ernstige ziektes, toen durfde ik nog één keer al die vrienden en collega's aan te schrijven. En zie! Prachtige verhalen en gedichten over kinderen - soms eigen kinderen - waarbij een keur van illustraties, sloten aaneen tot een uitgave die de Stichting Redt de Kinderen niet alleen financieel, maar ook qua bekendheid tot een fikse ondersteuning moet dienen.

Ik weet zeker dat ik niet alleen namens mijzelf spreek: wanneer door de opbrengst van dit boek duizenden kinderen voor veel pijn en ellende worden behoed, dan trekt er een warme gloed door je vingers waarin nog zojuist pen of tekenstift soms moeizaam de juiste weg vond. Ik hoop van harte dat deze warme gloed nog heel lang, te zamen met mijn dankbaarheid, alle medewerkenden aan deze prachtige uitgave diepgaand mag vervullen.

Ted van Turnhout


Aanbeveling   [pagina 7]

Dit boek kan ik U met warmte aanbevelen, want de Stichting Redt de Kinderen (Nederland) past de modernste mogelijkheden toe, die grote gevaren voor de kinderlevens waarlijk voorkómen. 
Prinses der Nederlanden 
erevoorzitster 

LENNAERT NIJGH

Koekoek in de schemering   [pagina 110, 112 en 113]

Niets is zo fijn als je klein bent
als 's zomers logeren bij Oma en Opa
in het huis met de hoekjes vol donker.
Van Oma mag altijd van alles,
rommel maken mag, want Oma ruimt het op
en Opa is boven en speelt voornamelijk viool.
Niets is zo fijn als je klein bent.

Maar die droom werd een drama
en later een trauma,
dat kwam door de klok,
een verschrikkelijk grote koekoeksklok, een joekel,
waarvan ik eigenlijk meteen een beetje schrok.

Die klok had gelopen sinds Oma en Opa hun trouwdag
en misschien was de koekoek een beetje moe,
het deurtje stond meestal al half open
en daarbinnen hoorde je alleen maar: Oeh...

Maar daarnaast zat nog een deurtje en Opa
zei dat daarachter een mannetje zat,
dat geregeld kwam kijken of je wel zoet was
en vooral zonder dreinen je spinazie at.

O waarom grote mensen nou eenmaal niet willen
snappen dat een kind van zoiets gaat gillen,
ze zijn ziek in hun hoofd met hun rare toeren,
mannetjes bedenken die je beloeren
en stel je nou 's voor dat ie z'n klok uit komt!

O! O! Verschrikkelijk!
O! O! Het ogenblik!
Opeens begon binnen van alles te lopen,
het deurtje ging driftig en rammelend open,
het was een griezelig grijs mannetje,
hij beefde van woede en ging woest heen en weer,
je kon duidelijk zien dat het leefde
en het speelwerk pingelde door het huis
en Oma begreep het niet,
     Oma begreep het niet,
     Oma begon opeens heel raar te zingen
     het was een afschuwelijk lied:

O, was ik maar dood
wie ik liefheb, die krijg ik toch nooit!
O, wat een verdriet,
Wie ik liefheb die krijg ik toch niet.
En boven speelde Opa
dwars door alles heen viool.
Ik vluchtte huilend naar de trap
en het deurtje van de klok ging dicht
met een akelige klap.

Het kwam volgens Oma
doordat ik zo zwak van gestel was,
voor mijn zenuwen had ze weeje thee gezet,
ik hoorde nachtenlang de koekoek
met een grafstem roepen
en ik plaste onophoudelijk in bed.

En natuurlijk kon ik niemand vertellen:
In de koekoek zit een kereltje dat alles ziet,
'n soort van Sinterklaas, want je moet voor 'm zingen,
liefst over doodgaan en verdriet.

O waarom grote mensen nou eenmaal niet willen
snappen dat een kind van zoiets gaat gillen,
wat moet een kind dat niet kan klokkijken daarmee aan?
Ze zeggen dat een klok wel eens kan slaan!
En dan zeker verwachten dat je voor een plas
je bed uitkomt!

Nu ik zoveel andere zomers gezien heb,
kom ik terug in het huis van mijn ouders,
de klok lijkt veel kleiner dan vroeger.

Ik laat het speelwerk lopen
en door de zomeravond
hoor ik de tonen tinkelend zweven
en even worden de jaren van glas
en zie ik de lijn die loopt tussen vroeger
en nu
en wat komen gaat.

(...en Opa is boven
en speelt voornamelijk viool...)
En in de stilte van de zomeravond
speelt Opa voornamelijk viool
en wat er ook gebeuren zal

Opa is boven
en speelt voornamelijk viool.


Oma zong 'Über die Wellen' van een zekere 19e-eeuwse componist Rosas

De Schwarzwalder klok is in 1900 door mijn grootouders gekocht in Interlaken.


Tekst achterzijde

Tal van bekende auteurs en illustratoren hebben hun medewerking verleend aan de totstandkoming van dit actieboek voor de Stichting redt de Kinderen.
Ted van Turnhout stelde uit hun verhalen, gedichten en tekeningen een rijk geschakeerd kijk- en leesboek samen, waaraan iedereen veel genoegen zal beleven.

De Stichting Redt de Kinderen is lid van de internationale Save the Children Alliance. Zij stelt zich tot doel welzijn en welvaart van kinderen, waar ook ter wereld en ongeacht ras, nationaliteit, geloof of geslacht te bevorderen.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email