transcriptie: Wim

Amusante nonsens

auteur: Wijnand Zeilstra
geplaatst in: Leidsch Dagblad/29 februari 1988

'Nonsens' van Dan Goggin in een bewerking van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh. Met: Nelly Frijda, Milly Scott, Nelleke Burg, Josine van Dalsum en Lia Bolten. Muzikale leiding: Alan Evans. Gezien op 27 februari in de Leidse Schouwburg.
LEIDEN - Als gevolg van een fout van zuster Wina zijn enkele tientallen nonnen door voedselvergiftiging om het leven gekomen. Om de begrafenissen te kunnen bekostigen, organiseren vijf nonnen een liefdadigheidsvoorstelling. Alleen al zo'n uitgangspunt rechtvaardigt de titel 'Nonsens' volledig. Het is dan ook slechts de wat macabere aanleiding voor een zorgeloos avondje pretentieloos vermaak. De schouwburg is voor de gelegenheid omgetoverd tot de aula van de Liduina Scholengemeenschap, waar de 'Kleine Zusters van Schiedam' oftewel de 'Jonge Klaartjes' hun uitstapjes in de showbusinesswereld presenteren.
De vijf Nederlandse nonnen dragen de voorstelling vooral met hun enthousiasme. De mooiste rol speelt Nelly Frijda als moeder-overste. Ze doet lekker gek, wordt zelfs een keer 'high', maar over haar leesbrilletje heenkijkend houdt ze wel alles in de gaten. Milly Scott kan vooral aan het slot van de voorstelling schitteren, als zij met een dijk een stem de gospel 'Ziel en van Zaligheid' ten beste geeft. Nelleke Burg is het ondeugende nonnetje, dat het enige echte cabaretliedje mooi vertolkt. "De zusters droegen streng zwart-wit / en dachten identiek. / Iets was toen goed of iets was slecht, / wij waren katholiek".
Wegens ziekte van Sylvia de Leur speelde Josine van Dalsum de rol van zuster Amnesia. Als de verstrooide non met geheugenverlies is ze grappig en geloofwaardig, al zijn haar zangkwaliteiten wel wat minder. Invalster Lia Bolte tenslotte moet het ook niet van de zang hebben, maar van de dans. Dat komt goed uit, want de novice Marie Rudolf, zeg maar aspirant-non, droomt naast haar roeping tevens van een danscarrière.
'Nihil obstat' - er is geen bezwaar; zo heette dat vroeger als de roomskatholieke kerkelijke overheden hun toestemming verleenden aan een of andere publikatie. 'Nonsens' is zo'n onschuldig niemendalletje, dat geen mens er aanstoot aan zal nemen. De tijden dat Wim Sonneveld met Frater Venantius nog opschudding kon veroorzaken zijn voorbij. Grappig is dat de nonnen nonnen blijven en het habijt niet verruilen voor wuftere gewaden, zelfs niet voor het goede doel.
'Nonsens' is géén ijzersterke musical. 'Nonsens' ademt de sfeer van het aloude patronaatsgebouw, waar goedbedoelende nonnetjes een liedje en een sketchje presenteren. Nihil obstat dus!




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email