- transcriptie: Wim
Ik kende je rug
maar niet je gezicht.
In het café
speelde je uren lang op space invaders.
En toen kwam ik dicht bij je staan.
En voor het eerst
verloor je de slag.
Je deed in computers
en je was zo verlegen
en output, dat had je niet veel.
Je praatte verward
in bitjes en bits
en digitaal, digitaal.
Tot ik met cognac
je code doorbrak,
toen viel je mee.
De taal van de liefde
kon jij niet weerstaan.
Maar 0 dat is uit
en 1 dat is aan.
Liefde brengt leven,
zelfs in een computer.
De taal van de liefde...
Maar jij had thuis
ook al zo'n ding.
Zeker een vrouwtje,
ze werd zo jaloers dat ze down ging
en jij al je data verloor.
Maar in ons geheugen
was ruimte voor twee.
Een nieuw begin (print en print).
Wie weet krijgen wij
er uitbreiding bij:
een kleine chip.
De taal van de liefde...
De taal van de liefde...
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
