- transcriptie: Wim
...
Liep een dame voor hem warm,
hij nam haar mee onder zijn arm,
kneep haar uit op zijn citroenpers,
in zijn bungalow.
Rechts en links smeet die vrouwen
pardoes uit zijn bed,
bloedvlekken op het parket.
Je ziet nog waar er eentje
uiteen is gespet op de kamerdeur.
Dat liet Blauwbaard blauw,
dat liet Blauwbaard blauw,
dat liet Blauwbaard blauw,
dat liet hem blauw blauw blauw.
Dit had jaren zo door kunnen gaan,
maar 't is toch misgegaan.
Hij werd opgejaagd
en in tweeën gezaagd
door een ontevreden maaagd.
Ze vonden z'n hoofd aan het voetenend terug,
er stak nog een metersland mes in zijn rug.
En wat is nu de moraal:
ook nu was zijn maagd te vlug.
Toen was Blauwbaard blauw,
toen was Blauwbaard blauw,
toen was Blauwbaard blauw,
toen was ie blauw blauw.
Toen was Blauwbaard blauw...
Toen was Blauwbaard blauw...
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
