transcriptie: Wim

Mirella

Mirella loopt alleen naar het strand,
soms staat een auto stil.
Dan lacht ze, maar ze rijdt niet mee
omdat ze lopen wil.
Haar brommer is gestolen
en haar fietsband die is lek
en alles wat ze heeft,
is een half pak shag.

Mirella is het einde
maar waar is het begin?
Ik ben op haar gevallen,
maar hoe pak ik haar nou in?

Mirella ligt te zonnen
op haar buik en op haar rug.
Ze wordt al aardig bruin
want bij Mirella gaat dat vlug.
Wanneer een Duitse vogel
haar een glaasje pils aanbiedt,
zegt ze: hé dat is heel leuk,
maar zu haben ben ik niet.

Mirella is het einde...

Mirella is het einde...

Als iemand haar versieren wil
en een toer bouwt, zegt ze nee.
Maar als ze zelf op iemand valt,
dan valt ze heus wel mee.
En nu ik langs de zee loop
met Mirella hand in hand,
kijkt iedereen ons na
en zingen alle jongens op het strand:

Mirella is het einde...


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email