DE NIEUWE HERFST van Boudewijn
de Groot begint geruisloos. Na een lange reeks 'try-outs' is zijn eerste
'normale' voorstelling
vanavond in theater De Warande Turnhout.
De eerste Nederlandse niet-try-out speelt zich ook al ver van zijn
woonplaats Heemstede af, op
19 februari in Emmen.
Toeval noemt De Groot het. "Misschien is de lijst van try-outs
wel te lang geweest en heeft de voorstelling haar première
al achter de rug. Ik hoef niet zo nodig een officiële avond
voor genodigden en pers. Ik geloof dat ze in Turnhout na afloop van
de show wat hapjes en drankjes willen serveren. Dat is mooi
genoeg." [...]
EMMEN - De roodzwart geblokte jas die hij dertig jaar droeg op
de hoes van 'Voor de Overlevenden'
hing hij aan een wand van het decor. Of we dat toch wel hebben gezien,
vraagt Boudewijn de Groot na het slotapplaus aan zijn publiek
in Theater De Muzeval in Emmen, waar
zijn nieuwe theatertour
woensdagavond begon. Vervolgens begint hij aan een blokje
toegiftjes, waaronder ook liedjes van die vermaarde
grammofoonplaat, zoals 'Testament',
'Verdronken vlinder' en
'Het Land van Maas en Waal'. Fans
zingen de nummers hardop mee en op dat moment krijgt de avond zijn
onvermijdelijke nostalgisch tintje. Toch is de gote kracht van dit
theaterconcert juist dat de hoge kwaliteit van het afwisselend
geheel het gemakkelijk wint van die goede herinneringen aan
dat vroegere repertoire. [...]
Nadrukkelijker dan voorheen bewaart hij de pure nostalgie van
de zanger-met-gitaar tot de staart. Maar de belangrijkste voorwaarde
die hij zichzelf gesteld heeft is dat de allerbeste studiomusici hem
op het podium omringen. Onder hen zijn de muzikanten die hem begeleidden
op de recente cd:
toetsenist Jakob Klaasse, de gitaristen Jan de Hont en Jan
Hendriks en bassist Peter van Straten. De zevenmans formatie
bestaat verder uit drummer Mark Stoop, violiste Monique
Lansdorp, en natuurlijk multi-instrumentalist Ernst Jansz, met
wie hij al twintig jaar samenwerkt.
Op het kleingemaakte podium (waarbij de apparatuur grotendeels
aan het zicht onttrokken is door een niet erg fraai maar wel
zeer effectief decor van metershoog getimmerde latjes waaraan
de meeste
muziekinstrumenten hangen) vertolken zij met zijn
achten zo'n 25 liedjes uit 32 jaar repertoire van Boudemjn de
Groot. Dat zijn ingetogen ballads (zoals het breekbare nieuwe
lied 'De rover), maar ook veel
uitbundiger en vrolijker songs (zoals het bekende
'Tante Julia'), oude en recente teksten
van De Groots artistieke kompaan Lennaert Nijgh (zoals de klassieker
'Malle Babbe' en de nieuwe single
'Avond), maar ook enkele eigen teksten
(van de onderschatte elpee
'Maalstroom', uit 1984) en
werk van Herman Pieter de Boer, zoals 'Annabel', de Hans de
Booij-hit waarvoor Boudewijn de Groot indertijd de muziek schreef.
Door de fraaie arrangementen van orkestleider Jakob Klaasse
(met Lansdorps viool in een belangrijke sfeerrrol) zijn vroeger en
later werk soms nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Alleen
tijdens die toegiften en in de korte inleidingen op zijn liedjes
laat Boudewijn de Groot het verleden overduidelijk doorklinken. En
de aanblik van die kruinen bij de buiging aan het slot - tja, die
refereren ook aan een voorbije tijd. Maar wat vorm en inhoud, tekst
en muziek betreft, is dit theaterconcert niet alleen van toen of
nu, maar van alle tijden. In dat opzicht is 'Een nieuwe herfst'
een prachttitel.
HEEMSTEDE - Het zeurende voorwoord in het programmaboekje doet
vrezen dat Boudewijn de Groot eigenlijk helemaal geen zin heeft in zijn
'eerste tournee sinds dertien jaar'.
Mistroostig makende provinciesteden, de gedachte aan de
bitterballen in de foyer na afloop en die vriendelijke mevrouw
die per se wil laten weten hoe goed ze het vond, bezorgen De
Groot kennelijk nu al zweethanden. Nog voor het echt is
begonnen, verlangt het grijsgeworden lentekind naar het moment
dat het er bijna op zit.
Niets is minder waar, zo blijkt de ochtend na de
onoffciële Nederlandse première van
'Een nieuwe herfst'- naar de
gelijknamige cd die vorige zomer
uitkwam -
in een uitverkocht Theater de Muzeval in Emmen.
Thuis in Heemstede zijn de halfhoge zware laarzen (beetje
Beatle-Boots) ingewisseld voor huissloffen met geruite sokken,
de zwartfluwelen broek met dito gillet voor een spijkerbroek
met blauwe bloes. Tot nu toe is de toer voor Boudewijn de
Groot (52) een 'fantastische ervaring'. Maar zoals die dingen
bij hem nu eenmaal gaan: "Ik begon met een hoop aarzelingen.
Over het publiek, de muzikanten, het repertoire. Ik denk dan:
laat mij maar rustig in studio zitten en een mooie plaat
maken. Maar het is me duizend procent meegevallen. We hebben
erg veel plezier op het podium, dat straalt kennelijk uit naar
de zaal. Je hebt ook bands waar die sfeer op het podium blijft
hangen, alsof het publiek er niet aan mee mag doen."
Bij het betreden van
De Muzeval op woensdagavond
krijgt De Groot wat 'de provincie' aangaat even gelijk. Het
'multifuncitonele' theater met zijn automatische schuifdeuren
en kakelbonte inrichting maakt een
verdronken vlinder van de
bezoeker. Maar niets ten nadele van het Emmens publiek dat
volgens de zanger opvallend snel los kwam. De Groot vindt het
niet vervelend dat er nog steeds antieke hits als
'Testament'
en 'Tante Julia'op het repertoire
staan.
"Het is geen verplichting, hoewel ik denk dat het publiek wel
teleurgesteld zou zijn als ik niets uit die tijd zou spelen.
Als ik naar de Stones ga, dan hoop ik ook dat ze
'Satisfaction' spelen. En ik vind het nog steeds mooie
nummers. Wat ik wel opvallend en positief vind: het publiek
van nu is veel ontvankelijker voor nieuwe repertoire. Nu gaan
ook onbekende nummers mee in de waardering."
