[Lennaert:] Bloemen voor...
is meer eenheidsworst à la Joop van den Ende. Het had net
zo goed voor een andere omroep dan de VARA gemaakt kunnen zijn. Verder
hebben ze enorm hun best gedaan hoor. Kunnen zij er wat aan doen als
Ramses Shaffy in dat nummer
"Pastorale" - dat Boudewijn en ik voor
hem en Liesbeth List schreven -
door Marco Bakker vervangen moet worden ?.
Het verzameld werk van Lennaert Nijgh is uit.
'Ik doe wat ik doe'. Een kloek boek met
klassiekers als 'Het Land van Maas en Waal'
en 'Malle Babbe',
'Pastorale' en 'Meester Prikkebeen',
'Tante Julia'
en 'Testament'. Een gesprek met de
Haarlemse schrijver, die in de jaren zestig naam maakte met
zijn teksten voor Boudewijn de Groot. "Ik heb weinig met
la-la-la en na-na-na."
In het Haarlemse proeflokaal In den Uiver gaat Nijgh schuil achter
zijn Gauloises, zijn jenever en een aan onverschilligheid grenzende
relativering wanneer zijn roemrijke verleden als schepper van evergreens als
Welterusten, meneer de president
(Boudewijn de Groot), Pastorale (Liesbeth List Ramses Shaffy) en
Malle Babbe (Rob de Nijs), wordt
besproken.
Minder bekend is dat
[Lennaert] ook tekende voor teksten van
o.a. Rob de Nijs (Malle Babbe,
Dag zuster Ursula),
Mouth & McNeal
(Ik zie een ster, en Ramses Shaffy en
Liesbeth List (Pastorale).
['Ik zie een ster' is niet door Lennaert geschreven, maar de
achterkant ervan, 'Liefste'.]
Vlak voor ik in de taxi stap, vraag ik Nijgh weer wat zijn
favoriete nummer van eigen hand is.
"De Reiziger", zegt hij, zonder enige
aarzeling.
Wat? Niet 'Testament',
'Verdronken Vlinder',
'Malle Babbe' of 'Pastorale', door
radioluisteraars vorig jaar nog verkozen tot het beste Nederlandstalige
lied aller tijden?
Ophouden nu je nog vóór staat, zegt de blik in
Lennaert Nijghs ogen. Maar zelf zegt hij niets. Hij zou het beter
verwoorden. Maar dat zou tijd vergen...
