Type: Knipselmap

Elégie prénatale

KNIPSELS:
Boudewijn de Groot is nog geen Jaap Fischer  1964, [in/om augustus?]
"Élegie prénatale" verhaalt weemoedig-cynisch over een gedwongen huwelijk. Hoewel het verwijt aan de harde buitenwereld niet zo zwaar klinkt als waarschijnlijk was bedoeld, is het liedje toch een hoogtepunt door de sfeer, die stem en gitaar oproepen en de goede tekst ("negatieve moord"). Bo: "Toevallig bleek de inhoud op waarheid te berusten. Hij is mij juist overkomen. Binnenkort trouwen we met zijn drietjes. De tekstdichter wist hier niets [breuk] Voor velen van mijn vrienden is dit liedje tot nog toe dan ook ook een hoogtepunt." [In Boudewijn de Groot moderne troubadour staat dat Boudewijn op 9 september 1964 getrouwd is.]
Boudewijn de Groot moderne troubadour  1964, oktober 2
Ed Lautenslager had relaties bij Phonogram, er werd een bandje opgestuurd en Phonogram-functionaris Tony Vos was onmiddellijk enthousiast. De liedjes "Élegie prénatale" en "Strand" werden op de plaat gezet. Daarna volgde een plaatje met "Seksuele voorlichting" en "Refrein voor..." en binnenkort komt er een e.p.-tje met deze vier liedjes en nog twee andere.
Zijn hobby is nu zijn vak  1966, februari
Liedjes als "Elégie Prénatale", "Strand", "Sexuele voorlichting" en "Refrein voor..." verschenen op Eepee's, evenals nog maar kort geleden het momenteel hoog op de hitparade staande "Meisje van zestien". Het zoveelste succes van Boudewijn de Groot, dat inmiddels al weer is achterhaald door een nieuw plaatje (met oude ballades) en dat nog deze maand zal worden overtroffen door zijn eerste L.P.
Lennaert Nijgh [over overleven]  1966, oktober [28 ?]
'Naar aanleiding van het liedje 'Elégie prénatale', waarin ik het calvinisme te lijf ga, vragen ze me wel: wil je er mensen mee kwetsen? Ik zeg dan vaak, natuurlijk niet, maar eigenlijk moet ik zeggen ja, natuurlijk wel. Als ik een liedje schrijf, waarin ik stelling neem tegen de oorlog, dan doe ik dat om bepaalde mensen te kwetsen. Als ze kwaad worden en naar de telefoon rennen heb ik mijn doel bereikt. Natuurlijk is een liedje als Meneer de President politieke nonsens. Johnson kan ook niet doen wat hij wil, maar het gaat om de idee en de strekking. Ik keer me niet in de eerste plaats tegen bepaalde gebeurtenissen, maar tegen een bepaalde mentaliteit'.
De man achter Boudewijn  1966, [voorjaar/zomer?]
[Lennaert:] Het verschil tussen Boudewijn en mij? Hij is een rustig getrouwd, tevreden mens, ik ben vrijwel constant in drama's verwikkeld, zal altijd wel blijven. De liedjes die Boudewijn zingt zijn vaak helemaal niet op hem van toepassing, meer op mijzelf. Élegie prénatale bijvoorbeeld. Iedereen denkt dat dat voor Boudewijn is omdat hij moest trouwen. Helemaal niet waar. Het liedje bestond al drie maanden, toen was er pas sprake van een kind. O nee, dat is ook niet op mijzelf van toepassing hoor.'
Boudewijn de Groot wil geen etiket  1967, januari 14
Boudewijn heeft Anneke ontmoet op 'n feestje in Haarlem. Lennaert heeft de romance zien ontstaan. Zij was destijds op de balletacademie van Scapino, maar zij heeft nooit voor het voetlicht gedanst. Dat kwam er toen niet meer van. Vrijgezel Lennaert beziet het jonge ouderpaar met welwillende ironie. Hij schreef indertijd het liedje Elégie prénatal, dat door Boudewijns vertolking heel bekend werd. Massa's mensen denken dat het op henzelf sloeg, maar dat is niet waar. Lennaert ontleende zijn inspiratie aan 'n ver achternichtje.
Spanningen tussen kinderen en ouders zullen er altijd blijven  1967, [maart]
Zonder te weten dat Boudewijns hartsvriendin Anneke moeder ging worden, schreef Nijgh het poëtisch en vlijmscherpe 'Elégie Prénatale'. Kort na het verschijnen van zijn eerste plaat ('Strand'/'Elégie werd zoon Marcel geboren en het jonge gezin trok in bij Anneke's ouders. Om zijn gezin te onderhouden nam B. allerlei baantjes aan.
Boudewijn de Groot [biografie 1944-1975]  1975, najaar
De vriendschap tussen Nijgh en De Groot werd onverbrekelijk, toen zij niet alleen verder gingen met het maken van kleine films, maar ook met de combinatie tekstschrijver-zanger/komponist. Hun eerste single-debuut "Strand" en "Elégie" sloeg in als een bom; men herkende Boudewijns talent, bewonderde zijn stijl en voordracht en langzaam maar zeker begon Boudewijn de Groot het 'echt druk te krijgen'. Hij trad op in tal van intieme en sfeervolle entourages, kreeg meer en meer TV-shows en ook zijn platenrepertoire nam toe.
Waar hij woont en wie hij is  1975, najaar
Op één van de allereerste singles die Boudewijn maakte, 'Élégie prénatale', hoor je hem nog een beetje op een bekakte manier brouwen; ik vraag hem hoe dat nou kwam.
Boudewijn: "Dat was omdat ik uit een omgeving kwam waar iedereen zo praatte... Aerdenhout... praten een beetje bekakt daar en kunnen ook geen normale r zeggen..."
Boudewijn de Groot wordt weer kinds  1980, april 17
Maar toch laat kwaliteit [op Van een afstand] zich niet verbergen, en zijn vroegere roem wordt weer enigszins herroepen door "Tip van de sluier", "Als het bericht slecht is", en "Carnaval". Maar ja, de achtergrondstem op het laatste nummer is weer van zoon Jimmy, wiens onwettige komst in '67 al werd aangekondigd op Elégie Prénatal. Dat laat toch weer een beetje oudbakken gevoel achter. Boudewijn mist op deze elpee duidelijk het vuur dat hem indertijd tot dé grote protestzanger maakte. Misschien kan hij dat vuur nog ergens oppikken als hij weer aan het fietsen gaat, in zijn eentje...
Programmaboek Concert III  1983,
In 1944, tijdens de oorlog met Japan, werd Boudewijn geboren op Java, (een deel van het voormalige Nederlands-Indië) in een concentratiekamp in de buurt van Batavia. Na 2 jaar kon zijn vader met zijn broertje en zijn zusje naar Nederland vertrekken. Daar liep Boudewijn de lagere school te Haarlem, nadien het middelbare Coornhertlyceum en in Amsterdam de filmacademie. Hier studeerde hij af in 1964, maar van filmen kwam niet veel terecht. Wel maakte hij, samen met Lennaert Nijgh, het filmpje 'Feestje Bouwen'. Maar het sterkste wat daarin opviel, waren zijn eerste liedjes, die zo'n indruk maakten op de Nederlandse T.V.-commentator Ed Lautenschlager, dat deze Boudewijn adviseerde door te gaan. Zo verschenen al aan het eind van zijn film-opleiding Boudewijn's eerste singles 'Elégie prénatale' en 'Strand', op tekst van Lennaert Nijgh, de start van een vruchtbare co-produktie.
Boudewijn de Groot: nog steeds in de roulatie  1984, januari 7
De muziekcarrière van Boudewijn de Groot begon halverwege de jaren zestig met de liedjes 'Elégie prénatale' en 'Strand'.
Haarlem heeft iets deftigs  1985, augustus 17
[Lennaert:] Het schrijven van songteksten dateert van de tijd dat ik eindexamen deed; ik maakte mijn eerste liedjes al voor Boudewijn, die ik via een groepje dat veel op het Bloemendaalse strand bivakkeerde, beter had leren kennen. Jaap Fischer woedde toen. Ik was negentien; Strand, Elégie prénatale, de eerste liedjes. Boudewijn zong op feestjes; Franse chansons, Jiddische liedjes, en Fischer. Iedereen had een zwarte coltrui aan - verder behoeft het geen toelichting. Bo en zijn gitaar. Hij schreef zelf ook wel; ik weet niet meer wat; ik ben veel kwijt - in vergelijking met alles wat daarna gebeurd is, was het ook niet zo'n zwaarwegende tijd.
Boudewijn had aanvankelijk helemaal geen succes. We waren ook absoluut niet van plan om ermee door te gaan. Hij zat eerst op de Filmacademie. Toen hij eraf kwam, ging ik erop - later hebben we terwille van de publiciteit de kwestie vereenvoudigd tot: we zaten samen op de Filmacademie.
Onze wortels zaten diep in de villawijk  1990, september 21
"Ons succes verbaasde ons ook niet zo, het bevestigde eenvoudig wat iedereen had voorspeld. Ik kwam net van de Filmacademie. We hadden drie singletjes gemaakt, heel puur, zang met gitaar. Zwaar geïnspireerd door Jaap Fischer en nogal schenenschopperig. Het eerste plaatje heette bijvoorbeeld 'Elégie prénatale' en het ging over buitenechtelijke kinderen. Het sloeg niet aan. Jaap Fischer was er al, hij werd gekocht door een vaste, beperkte kring jongeren - die zaten niet te wachten op onze liedjes. En voor het grote publiek was er geen reden om op onze muziek te vallen. Toen werd ons de keus gesteld door de platenmaatschappij: of jullie houden op, of jullie geven één keer toe aan de smaak van het grote publiek, dat wil zeggen jullie nemen een liedje op met een gemakkelijker tekst en met begeleiding van een orkest. Dan worden jullie een succes en daarna kunnen jullie doen wat je wilt."
Ze gingen op het aanbod in en streefden naar een huwelijk tussen het kwasi-intellectualisme van het Franse chanson en het brute geweld van de popmuziek. Nijgh vertaalde 'Meisje van zestien' ("een smartlap maar tóch van Charles Aznavour"), De Groot zong het begeleid door elektrische snaarinstrumenten en drum ("we hadden ons altijd verzet tegen dat elektrisch geweld, maar ik vond het best lekker gaan, met zo'n orkest"). Het werd zijn eerste hit en De Groot incasseerde die alsof het zijn goede recht was: "Ze hadden het beloofd, dus ze moesten wel."
Van Boudewijn de Groot en de dingen die blijven  1996,
Een Meisje Van Zestien (1965) De grote doorbraak van Boudewijn de Groot. Daarvoor had hij al twee singles gemaakt. Strand en Elegie Prénatale, maar die werden met gemengde gevoelens ontvangen. Want hij had het wel over een buitenechtelijk kind en over moeten trouwen, dat soort dingen.
Boudewijn de Groot: "De wat ouderen vonden dat te ver gaan. Er waren zelfs mensen van mijn eigen leeftijd die het maar schunnig vonden. De vooruitstrevende mensen vonden het wel leuk, dat sfeertje. Maar ja, dat gitaartje en dan nog dat Aerdenhouts accent, dat was toch ook weer niet echt progressief. En dan had je nog een groep van jongere muziekliefhebbers, maar die hoorden veel liever beatmuziek met veel instrumenten. Dus eigenlijk vond niemand het wat."
"Ik had me er al bij neergelegd dat ik iets heel anders zou gaan doen. Maar de producer zag er blijkbaar toch iets in, want hij zei: 'Als je nu iets commerciëlers doet, dan kent het publiek je naam en dan kun je daarmee iets doen dat je zelf echt goed vindt.' Maar ja, ik wilde niets weten van die halve smartlappen over meisjes die langs de kant van de weg liggen en ik wilde al helemaal niets weten van elektrische gitaren. Ik hield het liever bij m'n akoestische gitaar. Maar hij zei: 'Doe het nu maar, zo slecht is het niet.' En uiteindelijk gaf ik met gebalde vuisten en geklemde kaken toe. Ha, naar buiten toe was ik de integere artiest die zei: 'Ik sta er niet achter.' Maar dat was meer uiterlijk vertoon, want tegelijkertijd hoopte ik stiekem op een hit. Eigenlijk wilde ik maar één ding: beroemd worden."
"Bij de opnamen van die eerste plaatjes stond ik alleen met m'n gitaar in de studio. Nu was het allemaal veel grootser: er waren veel mensen bij, vreselijk spannend. En ik betrapte me erop dat ik het eigenlijk wel leuk vond, dat werken met die muzikanten en dat gehannes met zo'n arrangement. Ik zag dat dat hele puristische gedoe van mij, dat ik niets moest hebben van elektrische gitaren en slagwerk, eigenlijk op niks gebaseerd was. Het was meer 'n soort arrogantie dan dat ik er van nature echt achterstond. En de producer kreeg gelijk. Het werd een hit en ik kreeg meer ruimte om te doen wat ik zelf wilde."
[Programma-boek Tsjechov]  2000, januari
De veelzijdige artiest Boudewijn de Groot begon zijn carrière met een opleiding aan de Filmakademie te Amsterdam. Al tijdens zijn studie verschenen zijn eerste singles Elégie Prénatale en Strand, op teksten van Lennaert Nijgh, die het begin markeerden van een lange en vruchtbare samenwerking.
"Ik doe wat ik doe"  2000, september 28 - (donderdag)
[Lennaert, kennelijk over Elégie prénatale:] "Nederlanders willen altijd weten of een tekst autobiografisch is. Dat komt voort uit het calvinisme. Nederlanders zijn zeer gevoelig voor de waarheid van het woord. Maar het is helemaal niet belangrijk of ik iets wel of niet mee heb gemaakt. Ik zeg altijd: je denkt toch ook niet dat Agatha Christie al die moorden heeft gepleegd? Literatuur heeft niets met waarheid te maken. De eerste tekst die ik voor Boudewijn schreef, ging over een jongen en een meisje die móésten trouwen. Ik weet niet waar ik het vandaan haalde. Ik kende niemand die zwanger was en zelf had ik het nog nooit met een meisje gedaan."
Samensteller van knipselmap en knipsels: Daniël




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email