Boudewijn: "Met
Een Wonderkind Van Vijftig
en ook De Drie Mandarijnen had ik nooit veel, maar toen ik twee
jaar terug met deze plaatproductie aan de slag ging en bladerde door
oude gedichten van Lennaert, zei me dat verhaal van de onbegrepen dichter
opeens wel alles. Avond schreven we
indertijd voor Rob de Nijs, maar was opgedragen aan Anja, Lennaerts
toenmalige vrouw, nu de
mijne."
Nijgh, inmiddels voor de zoveelste keer teruggekeerd van het
toilet, bromt vervaarlijk: "Onze relatie kent veel dubbele bodems."
De plaat [Een nieuwe herfst] was
eigenlijk bedoeld voor zijn 50ste verjaardag en dertigjarig jubileum
als artiest. Het maken duurde echter wat langer dan De Groot gedacht
had. Vier jaar geleden al vroeg hij Nijgh nieuwe teksten te leveren.
Maar Nijgh zit inmiddels in de journalistiek en was zijn routine als
tekstschrijver grotendeels kwijtgeraakt.
De Groot: "Het duurde en duurde. Ik ben toen in oude teksten van
hem gaan rommelen en daaruit heb ik
Een wonderkind van vijftig en
Drie mandarijnen opgediept. Ook ben ik teksten aan anderen gaan vragen."
Plots kwam Nijgh toch nog met een stapeltje teksten. De Groot was
er blij mee. Hij zegt dat hij zich thuisvoelt bij de teksten van
Nijgh. "Ze maken een bepaald gevoel bij me los. Ik heb ook heel bewust
gezocht naar het geluid en de sfeer van vroeger."
[Bespreking van Nieuwe Herfst Tournee: Gent (B)]
Tussen de nummers vertelde Boudewijn De Groot uitgebreid de verhaaltjes
die achter nummers als Malle Babbe, De drie
Mandarijnen, en De Rover schuilgaan.
