B: Mooie hoes zit er omheen, de familie de Groot met
huisvriend/tekstschrijver Nijgh. 'Hot Jazz' backing voor Boudewijns
ontboezemingen. Ook weer goed.7.[7½?]
Boudewijn de Groot (32), de in zichzelf gekeerde pionier van
het Nederlandse luisterlied, is gezwicht voor de morele pressie
die er vanuit België op hem werd uitgeoefend. Na jarenlang
een nogal teruggetrokken bestaan te hebben geleid, vertoont hij
zich sinds november '76 weer 'live' aan het Vlaamse
publiek. [...] Zij worden niet
teleurgesteld. Boudewijn heeft grondig gerepeteerd met zijn
tijdelijk in het leven geroepen Jeroen Bosch Band, kent alle
teksten weer van buiten en de hits van weleer bruisen van vitaliteit.
Noem ze maar op: Meisje van zestien,
Aeneas nu,
Het Spaarne,
De Waterdrager, Ballade van de vriendinnen
van een nacht, Beneden alle peil,
De Noordzee,
Verdronken vlinder,
Testament, Jimmy, Als de rook om je
hoofd is verdwenen. Anderhalf uur blijde herkenning.
[Boudewijn, over de uitvoering door Hallo Venray op
Als de rook is verdwenen...]
(tijdens het kakofonische outro) 'Ja, ja, ja, ja, ja. Een
beetje Daryll-Ann willen uithangen! (grinnikt) Ja. De wanhoop
van het geheel. Bij mij zit de wanhoop in de tekst en is de uitvoering
wat lichtvoetiger, met een soort liefde naar die meisjes toe ook. Ik
heb meer voor Kurt Weill gekozen en meer voor het decor dan voor de
emotie. Het is dus een soort Berlijnse cabaretmuziek geworden en meer
de melancholie van dat genre dan van waar het over gaat. Zij (knikt
naar de CD-speler) leggen die emotie vooral in de zang, maar ook
in het slepende ritme en de klank van de gitaar. Het zijn bijna allemaal
tweeklanken, meer dan dat het volle harmonieën zijn. Dat maakt het
heel sober en daarmee krijgt het inderdaad die wanhoop van het
uitzichtloze kroeglopen, van toch maar weer proberen en weten dat het
niks wordt. Ja, ik vind het een vreselijk mooie uitvoering.'
Valentijnsdag (14 februari) is niet alleen een gelegenheid
om een anonieme kaart te sturen naar iemand op wie je verliefd bent,
maar ook om iemand die dat toekomt eens stevig in de bloemetjes te
zetten. Via een boek bijvoorbeeld. Rails vroeg een aantal
Valentijn-fähige personen welk boek dan
wel. [...]Lennaert Nijgh, tekstdichter van onder andere
'Vrienden van vroeger',
'Zonder vrienden kan ik niet' en 'Ballade
van de vriendinnen voor een nacht', geeft: 1001 Nacht,
in de vertaling van Richard van Leeuwen (Bulaaq)