Hoog boven Hollywood bereidt Boudewijn de Groot zich voor op
z'n naderende Duitse avontuur. "Straks ben ik 'n Liedermacher,
iemand die liedjes zingt die geen Schlagers zijn en ook niet tot
de rock 'n roll gerekend worden," glundert de Nederlandse zanger.
Achter zijn warrige, grijszwarte haardos schitteren de befaamde
gigantische witte letters die samen de naam van 's werelds
filmhoofdstad vormen op de groene heuvelrug in de wel zeer
uitsloverige zon.
De titel van zijn debuutelpee in het Duits is al bekend:
kortweg Bo. "Dat wordt ook mijn naam. Net als hier. Omdat
Boudewijn voor een buitenlander niet is uit te spreken. Ik
vond het een beetje onzinnig om een heel andere artiestennaam
aan te nemen," licht Nederlands grootste tieneridool uit de
jaren zestig toe.
Tien, vijftien jaar geleden zou niemand vreemd opgekeken
hebben van zijn plannen voor 'n verovering van Duitsland. Een
min of meer logische stap na alle tumult rond 'onze
Nederlandstalige Dylan' in eigen land, zij het één
die toch niet genomen werd wegens andere voorkeuren. Boudewijn
de Groot, inmiddels 39 jaar, had nog steeds hele andere dingen
aan z'n hoofd toen hem enkele maanden geleden werd gevraagd om
eens bij onze oosterburen z'n geluk te beproeven. "'t Hele idee
is afkomstig van Hans Kusters, m'n Belgische muziekuitgever."
"Die man heeft altijd gezegd dat ik in Duitsland of Frankrijk
best een goeie kans van slagen had. Op de door hem opgestuurde
band met vertaald werk van
'De eenzame fietser' en
'Van een afstand' zijn
inderdaad vanuit Duitsland zulke positieve
reacties binnengekomen, dat al heel snel besloten is een elpee
daar uit te brengen. De hoes is nu net klaar en alleen daar
over is men bij de maatschappij zo enthousiast, dus wie weet.
Als 't wat wordt, wil ik in de toekomst met originele teksten
van Duitse schrijvers gaan werken. Op dezelfde manier als ik
in Nederland altijd heb gedaan en zal blijven doen. Het is wel
de bedoeling dat ik in de taal blijf zingen van het land waar
ik zing. Ik heb vroeger wel eens iets in het Engels
geprobeerd, omdat ik daarmee dacht van alles af te zijn, in
ieder land terecht te kunnen. Een misvatting. Ik zou nu alleen
nog iets in 't Engels willen zingen als dat ook voor de Engelse
markt bestemd is." [...]
[In 1977] vertrok Boudewijn de Groot naar de Verenigde
Staten om in Los Angeles lichte muziek te gaan studeren. Af en
toe sijpelde er nog wel een boodschap van hem door (de elpee
'Van een afstand' in 1980),
maar duidelijk was dat zijn interesses elders, in Californië,
lagen. Inmiddels is Boudewijn de Groot afgestudeerd en lijkt hij
zich weer meer op Nederland en België (plus Duitsland dus)
te gaan richten. [...]
Voor de film 'Een tip van de sluier'
van zijn vriend Frans Bromet schreef Boudewijn de Groot een dikke drie
jaar geleden en was hij niet geheel tevreden. "We waren te zeer begrensd
door budget en tijd, maar 't is een goeie ervaring
geweest. [...] Voor mij is het op langere
termijn zaak om me daarin verder te bekwamen via
opdrachten. [...] Voorlopig echter
concentreer ik me nu op dit Duitse avontuur en werk ik aan mijn
volgende Nederlandse elpee."
Boudewijn de Groot lijkt inmiddels tot een meer commercieel
verantwoorde koers zijn overgaan. Als Bo de Groot is hij oostwaarts
bezig met in het Germaans vertaalde teksten. Het succes van een
groep als Bots zal hierbij ongetwijfeld een lichtend voorbeeld zijn.
Op het ogenblik dat we dit gesprek hebben, is hij nog druk bezig
met de repetities. Toch even tijd voor een zestal vragen en antwoorden,
zoals over de Duitse LP en... de weerslag van zijn studies op zijn
werk.
Boudewijn: "Vooralsnog wordt mijn werk nauwelijks
beïnvloed door mijn studie in LA. Tot de opname van de
volgende LP valt er nog weinig
te arrangeren. Tijd voor aanbiedingen voor filmmuziek heb ik ook
nog niet. Wel heb ik, met name tijdens de filmkursus, veel te
maken gekregen met 20ste eeuwse muziek. Niet dat dit een direkte
invloed heeft, maar, gekoppeld aan filmmuziek, heeft het zich op
een bepaalde manier aan me "opgedrongen", zoals daar, waarschijnlijk
maar onbewust, ongetwijfeld iets doordringt in de muziek zoals ik
die nu maak. Hetzelfde geldt voor bepaalde vormen van popmuziek,
waarvan talloze videoclips op T.V. te zien zijn in Amerika. Het
werkt natuurlijk allemaal in zekere mate door."
Welke zijn je verwachtingen rond je eerste LP in het Duits,
die nog niet zo lang geleden uitkwam?
Boudewijn: "Mijn verwachtingen zijn dat de eerste LP er voor
zal zorgen dat een tweede LP bij media-mensen en misschien bij
een klein deel van het Duitse publiek een lichtje doet opgaan.
Er zal een punt van herkenning zijn, wat altijd voordelig is.
Ik verwacht niet dat de eerste LP geweldig zal aanslaan, maar
vooralsnog zijn de reacties positief en dat is natuurlijk een
goed uitgangspunt voor een tweede LP die door Phonogram
Duitsland reeds is toegezegd."
Hoe kwam het idee van 'Bo in Duitsland' en de daaraan
gekoppelde 'Senderreise' eigenlijk tot stand?
Boudewijn: "Via reakties en kontakten tussen Hans Kusters en de
Duitse Ralph Siegel uitgeverij ontstond het idee om mijn
repertoire, in het bijzonder het materiaal van mijn jongste LP,
'Concert', in West-Duitsland
in het Duits op de markt te brengen. Voorstellen aan Phonogram
Duitsland leverde een positieve reaktie op. Via Siegel werd
Jörg von Schenkendorff aangetrokken die de vertalingen voor
zijn rekening nam. Voor de nummers die minder geschikt werden
geacht, kozen we 3 stukken van de
'Eenzame fietser' LP. Het geheel werd
in Hilversum opgenomen en gemixt, waar Duitsland voor de hoes en de
promotie zorgde. En gründlich." [...]
Boudewijn zal nu waarschijnlijk zijn tijd moeten verdelen tussen
de Benelux en West-Duitsland; daar is zopas een Duitstalige LP van zijn
meest gekend repertoire op de markt gebracht: 'Bo de Groot', waaraan
uiteraard radio- en TV- en andere optredens verbonden zullen zijn.
Was vroeger een gitaar voor 'Bo' (zoals ie zich in Duitsland laat
noemen) voldoende, nu bedient hij zich van een een complete
begeleidingsband, die laat horen, dat hij er is.
Het begin van de jaren tachtig stond in het teken van grote tournees
door Nederland en Vlaanderen. Albums uit deze tijd waren de live
dubbel-elpee Concert, alsmede zijn eerste en enige
Duitstalige plaat en de elpee
Maalstroom.
