Er wordt heel wat afgezworven in teksten van Lennaert Nijgh, maar
het meest indrukwekkend wordt er gevaren, zoals op
'De Razende Bol' uit 1979 en 'Fred
Piek', van twee jaar later, beide overigens ten tijde van uitbrengen
vrijwel onopgemerkt aan media en publiek voorbij gegaan. Iemand als
Lennaert Nijgh gelóóf je echter als hij zegt: "Als je
iéts op kunt steken in dit vak is het dat succes en kwaliteit
niets met elkaar te maken hebben, dus waarom zou ik met commerciële
flops zitten, als ik artistiek tevreden ben met plaat of boek?"