Rusteloos ruisend en zonder bedarenEen schaduw verschijnt en kijkt steels door de ramen
zingt het wiel, spint het wiel, zoemen de snaren.
Helder en hoog als een zilveren wijsje
klinkt er de stem van het zingende meisje.
Rusteloos ruisend en zonder bedaren"Eileen, wat klopt daar toch tegen de ruiten?"
zingt het wiel, spint het wiel, zoemen de snaren.
Helder en hoog als een zilveren wijsje
klinkt er de stem van het zingende meisje.
Ze aarzelt, kijkt even haar grootmoeders kant op,
staat op van de stoel, steekt voorzichtig een hand op.
Dan neemt ze haar rokken en schort bij elkander,
zet één voet op de stoel, draait het wiel met de ander.
Langzaamaan draait het wiel trager en trager,
zingen de snaren steeds lager en lager.
Als het spinnewiel stopt met z'n zingen en spinnen
gaat voor haar in het maanlicht het sprookje beginnen.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|