| Gegenereerd door |
 |
Daar woonde eens op Vlieland-Oost
een oude zeekaptein,
die had een beeldschoon dochtertje,
haar naam was Marjolein,
ze nam als vrijer een student,
't was niet haar vaders wil,
een jongen die een botter had
en een touwtje aan z'n bril.
Haar vader die bewaakte haar,
ze kwam het huis niet uit,
hij zei: je hebt niks aan zo'n knul
met zo'n ouwe, lekke schuit,
het kan ook helemaal geen kwaad
als je nog een jaartje wacht,
wie weet komt er een rijke man
met een polyester jacht!
Op zekere dag, 't was windkracht acht,
moest vader naar de wal,
hij dacht: met deze hoge zee
vaart die knul in geen geval,
op 't eiland zit mijn dochter goed,
zo blijft ze wel alleen . . .
maar de botter kwam op zijn gemak
door 't Fransche Gaatje heen!
De wachter op het Vuurboetsduin
was de enige die het wist
en Ceesje Koning hoorde het
op zijn beurt van Jaap List,
want Vlieland is een eiland,
dus het raakte gauw bekend:
de dochter van de kapitein
heeft gevrijd met haar student.
Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
|
|