bron: http://www.haarlemsdagblad.nl

Rampen

Een week vol rampen en ongevallen: afgezien van het feit dat mijn column om één of andere reden niet dinsdag, maar woensdag in de krant stond, wat veel verwarring bij de vaste lezers veroorzaakte, kregen we zowel 11-09 als vrijdag de dertiende over ons heen. En ja hoor. Op beide dagen was het raak.

Ietwat moe van alle terugblikken op de aanslagen in New York was ik de media ontvlucht en had ik besloten bij de Chinees te gaan eten. Vanachter mijn bordje bami goreng volgde ik het nazomerse gewoel in de binnenstad. De bonte optocht van allerlei volk. Haarlemmers, toeristen, burgers, boeren, buitenlui in allerlei kleuren. Aan het tafeltje naast me een Amerikaans echtpaar. Ziejewel, de wereld was niet echt veranderd. Een geruststellende gedachte.

Op dat ogenblik kwam er een ambulance door mijn beeld rijden. Mèt zwaailicht, maar zonder sirene. Waar zou die naartoe gaan? Bijna op hetzelfde moment verscheen in de deuropening van het café aan de overkant een schilder of klusjesman met een mobieltje aan zijn oor, hevig hinkend of hij zojuist van een ladder was gestort. Hij keek de ziekenauto verbijsterd na. Ik verbeeldde me dat hij riep: 'Hela! Waar ga je heen? Hier moet je wezen!' En schoot onwillekeurig in de lach.

Het lachen zou me snel vergaan. Nog voor ik na mijn maaltijd hartje Haarlem bereikt had, kwam het nieuws me al tegemoet: kastelein Kees van d'Oude Florijn, net teruggekeerd van vakantie, had in een ander café dan het zijne een lelijke smak gemaakt van de trap naar de toiletten en lag nu met een gebroken been in de Mariastichting. Die ambulance was dus voor Kees bestemd geweest. En meteen schoot de gedachte door mijn hoofd: zie je wel! Elf september. De Toren is gevallen!

Krankzinnig, natuurlijk. Maar ik heb al eens laten blijken dat de tragedie in New York nogal ver van me af staat. Ik vind het ongeluk van Kees veel erger, sorry. Ik wens hem van harte beterschap. Kees, we kunnen je niet missen. En jij ons evenmin.

Het is helaas niet bij deze ramp gebleven. Op donderdag de 12e, een neutrale dag dus, was ik even in de oude Bavo. Samen met een fotografe, die de opdracht had mijn oude hoofd vast te leggen voor een tijdschrift. Ze raakte helemaal opgewonden van het prachtige, tijdloze gouden licht in de kerk. En ik zwol van Haarlemse trots en gaf haar bijna een rondleiding, alsof ik er écht verstand van had. 'Saenredam!' zei ik met een breed armgebaar. We stonden nog boven op zijn grafsteen ook. Dat was voorwaar een teken, dacht ik optimistisch.

Vergeet het maar! De volgende dag was het vrijdag de dertiende. Alle schippers zijn zeer bijgelovig, ik ben geen uitzondering. Vrijdag de dertiende deugt niet, zoveel is zeker. En ja hoor, daar kwam de klap. Uit deze krant moest ik vernemen dat de brandweer, gek gemaakt door regelgeving van hogerhand, voortaan nog maar een handjevol mensen in de Bavo wil toelaten. Dit gaat alle perken te buiten! Weten ze wel waar deze kerk voor is gebouwd? Het betreft de Grote of Sint-Bavokerk, ooit een kathedraal! Wat heeft de ramp in Volendam, waar een plaatselijke horecahufter veel te veel mensen in een klein café propte, te maken met de Bavo? Die heet niet 'De Hemel' of 'Het Hemeltje', maar is een rechtstreekse dependance op aarde van de échte Hemel. Sla Godfried Bomans er maar op na. Of Harry Mulisch.

Om uit je vel te springen, dit soort regelgeving. Op hoeveel mensen is de Bavo berekend? Waarvoor dienen al die deuren dan? Alleen bij de beruchte 'Haarlemse Noon' in 1578, toen soldaten van de Prins van Oranje de kerk binnenvielen en er een bloedbad aanrichtten, ging het mis. Tijdgenoten schatten het aantal mensen in de kerk op ongeveer zevenduizend en toen waren de deuren te klein, ja. Maar een en ander viel onder wat wij zinloos geweld noemen, niet onder brand.

Beste Jaap Pop, maak in 's hemelsnaam(!) een eind aan deze belachelijke Haagse tirannie!

Over de derde ramp kan ik kort zijn. Die lekte toch al uit op internet. Dus daar heeft u vandaag als mosterd na de maaltijd van mee kunnen genieten.

17 sep 2002


 © Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden

Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email