bron: http://www.haarlemsdagblad.nl

Engeland

Eindelijk, vakantie! Iedereen heeft het over niets anders. Iedereen gaat weg, naar de meest fantastische verre landen. En het kind dat ik geweest ben, juicht mee. Vakantie, hoi, hoi! De schooldeur achter je dicht en dan mee met pappie en mammie. In de trein. Later, achter in de auto. Naar de Rijn, naar Zwitserland. Naar Interlaken, Grindelwald. De Jungfrau zien, afgetekend tegen de blauwe lucht. Nog later, naar het echte zuiden. Naar het Gardameer, naar Venetië, naar Toscane. Florence, Rome. Napels zien, de Vesuvius...

Maar pappie en mammie zijn er niet meer.

Ik moet mijn eigen vakantieboontjes doppen.

Het kind dat ik geweest ben dreint even door, maar is gelukkig gauw afgeleid.

Nu ik nog.

Maar ik ben immers niet alleen? Ik heb nog altijd mijn goede schip! Dus maakte ik eind verleden jaar al plannen. Om eindelijk weer eens mijn geliefde Engelse oostkust te gaan opzoeken. IJmuiden achter me zien verdwijnen en dan recht over. Naar de rollende heuvels van Suffolk, naar al die riviermonden en gekoesterde ankerplaatsen. Naar Southwold, naar de River Deben. Naar Pin Mill, naar al die plekken waar ik lang niet geweest ben en waar je de karakters uit BBC-series als Dad's Army zo tegen het lijf loopt.

Ik begon met ernstige voorbereidingen. Aan het goede schip moest technisch gezien het een en ander gebeuren. Dat was niet zo moeilijk, gezien de hulp van de oude vertrouwde Rietpol in Spaarndam.

En door mijn verhalen lukte het me zelfs een paar bemanningsleden te enthousiasmeren. Altijd het moeilijkste onderdeel van zo'n reis.

Een goede maand geleden meldde ik u, dat ik er even vier weken lang niet was in deze krant. Omdat, legde ik toen uit, de toebereidselen voor de grote reis al mijn aandacht opeisten. Dat werd niet door iedereen helemaal begrepen - maar dat geeft niet.

'Ben je nou wel of niet aan het varen? Wat doe je hier dan?'

Goed. Nu moet het hoge woord er dan maar uit.

Het gaat niet door. Ik ga dit jaar niet naar Engeland. Het is geen makkelijke beslissing geweest en het jongetje-in-mijzelf zette het onmiddellijk op een brullen. Maar ik stuurde hem wreedaardig weg.

Het spijt me ook oprecht voor de mensen om me heen, die ik zo ver had gekregen om mee te varen. Maar toch staat mijn beslissing vast.

De enige belangrijke reden om dit jaar dichtbij te blijven, een beetje het IJsselmeer op of zo, is de zorgelijke toestand van de reusachtige huiskat Meneer.

Het gaat niet zo goed met 'Neerie'. Ik heb daar al eens iets over verteld. Hij lijdt aan artrose in zijn achterbeentjes. Ik denk dat het veroorzaakt is door zijn meer dan geweldige omvang en gewicht. Terwijl ik de grote reis naar Engeland in een angstwekkend snel tempo zag naderen, lag ik er 's nachts voortdurend wakker van. Want aan de goedwillende mensen die hem vroeger zijn dagelijkse bakje eten kwamen geven, heeft hij niet genoeg meer. Hij heeft zorg nodig, echte aandacht.

Het lijkt nog maar zo kort geleden dat mijn vader en moeder dat deden, als ik op zee was. Vier jaar, of vijf? Nu zijn we alleen, Meneer en ik. En ik zou het me nooit en nimmer vergeven, als er iets met Meneer zou gebeuren en ik was er niet.

Hij wordt een beetje dement, schreef ik schertsenderwijze. Maar dat is het niet. Omdat er geen wandelstokjes of krukjes bestaan voor katten, draait hij als een tolletje om zijn linkerachterbeentje, mompelend en wauwelend de muur van de kamer volgend.

Net zo lang tot hij mij te pakken heeft.

'Nouw! Nouw! Nouw!' prevelt hij. En trapt met zijn plus tien kilo onzacht op mijn blote voet.

'Auw!' roep ik.

'Jouw!' schreeuwt Meneer.

Ja, mij. Ik ben zijn hele wereld, zijn enig doel in het bestaan. Hij legt zijn enorme hoofd voorzichtig tegen mijn been en is stil.

Daarom, lieve mensen en katten, ga ik dus niet naar Engeland.

09 jul 2002


 © Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden

Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email