- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
De verkiezingen. Ja, ja. Het enige dat tot mij als voormalig zwevende
kiezer is doorgedrongen is het feit dat D66 in slechts één gemeente
heeft gewonnen. In Urk. Het ging, naar ik meen, om welgeteld drie
stemmen.
Van de LPF hadden ze in Urk - eigenlijk moet ik zeggen: òp Urk - ook
nauwelijks gehoord. Het bleef gewoon bij de SGP, het CDA en een
groepering die naar ik meen Urker Belangen heet, of
zoiets.
Wanneer je, zoals ik, veel naar de radio luistert en veel kranten leest,
dan heb je nu wel genoeg van dit alles. Het enige waar ik nu aan denk,
is aan Urk. En aan mijn goede schip. Zoals aan ingewijden bekend, de
voormalige UK 114, Jonge Jacob. En dus ben ik bezig met het vaarseizoen
dat eraan zit te komen.
Maar het is nog niet zover, al wil ik eigenlijk niets liever. Feit is,
dat er van alles aan het goede schip moet gebeuren. Allerlei technische
en ingewikkelde ingrepen. Ik zal u er niet mee vermoeien. Het woord is
nu aan de jongens van De Rietpol te Spaarndam en niet aan
mij.
Verder werkt alles mee. Maat Sparks, mijn vaste bemanningslid, vertoeft
momenteel in Griekenland. Hij heeft daar een bedoeninkje, op 't één of
ander eiland, dat te klein is om op een normale atlas te worden
gevonden.
Maar er is nog meer: hij heeft zijn kat, de kleine Tutu, medegenomen.
Een paar jaar geleden heb ik op deze plaats alle wetten van de
journalistiek gebroken en deze column misbruikt teneinde een oproep te
doen naar de destijds vermiste Tutu. Tutu is net zo oud als mijn
geweldige huiskat Meneer - maar niet zo groot. Tutu is een allochtoon.
Een Siamees, als u begrijpt wat ik bedoel.
Maat Sparks heeft een dramatische beslissing genomen: de kleine Tutu is
niet tijdelijk, maar voorgoed geëmigreerd naar dat verre Griekse
eiland.
Ik vind dat wel iets ontroerends hebben. Ik ben opgegroeid met de
boeken over Bolke de Beer, van A. D. Hildebrand. Die liet zijn
inmiddels stokoud geworden held naar Amerika vertrekken aan het
einde van de reeks.
'Tutu's Grote Reis'.
Ik zie de titel al voor me. Als iemand van u kinderboeken schrijft, dan
mag u titel en idee gratis van me hebben.
Intussen slaap ik slecht, geteisterd door allerlei dromen over trossen
en bolders. Ik lig zogezegd op stootgarens.
Dat is de reden dat dit verhaaltje ook tamelijk kort blijft
vandaag.
Binnenkort ga ik u ik voor enige tijd verlaten - ik zal u daar kennis
van geven.
En beneden, op de bank, zit de reusachtige huiskat Meneer. Een tikje
dement en een tikje beginnend incontinent.
Maar ik wil hem niet missen. Als het komende weken heel erg met hem
gaat, dan zal ik mijn droomreis moeten uitstellen.
22 mei 2002
© Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
