- bron: http://www.haarlemsdagblad.nl
Eerste reactie: 'Zo, hebben jullie nu je zin? Altijd Amerika willen
nadoen, met jullie baseball-petjes en jullie stomme
http://www.weetikveel-gelul?'
Nou, dat is dan eindelijk écht gelukt! Nou tevreden?
Tweede reactie. Met wijlen Pim Fortuyn als politicus heb ik niks gehad.
Sterker nog, ik heb zelfs een maand of wat geleden op deze plaats in
de krant een wat hilarische versie afgeleverd van mijn eigen
'Land van Maas en Waal.' Ik was niet van plan om op hem te gaan stemmen
en dat ben ik nog steeds niet. Want staatsrechtelijk gezien kan het
allemaal niet meer worden teruggedraaid. Màg het volgens mij ook niet
worden teruggedraaid. Dat betekent dat de lijst, die u en ik kortgeleden
in de bus hebben gekregen, gewoon geldend en bindend blijft. Uitstel van
de verkiezingen middels een noodwet? Niks ervan! Als ik Beatrix was, zou
ik beslist weigeren om daar mijn handtekening onder te zetten. Want,
zoals de cultuurhistoricus Herman Pleij dat gisterenavond in Villa BvD op
RTL4 al duidelijk uitlegde, dat zou een knieval betekenen voor de macht
van het geweld.
Derde reactie. Pim Fortuyn als mens. Als homoseksueel, als Professor Pim
de Eerste, als relnicht. Door mijn beroep sta ik al sinds mijn
adolescentenjaren meer dan kniediep in de homo's en de lesbo's. En dus
herkende ik veel in zijn optreden, dat voor de duffe Haagse miezemuizen
niet meteen duidelijk was. Ik herinner me verschillende incidenten bij
musicals en dergelijke. Er was altijd wel een soort Pim (m/v) bij, die
op de één of andere manier door de audities was gekomen en dan kort voor
of tijdens, of kort na de première zoveel herrie schopte dat hij/zij
moest worden heengezonden. En dus, op gezag van de regisseur, luid
wenend opstapte, achtervolgd door de schampere opmerkingen van de rest
van het 'tableau de la troupe'.
'Ja, zeg! Ga jij maar lekker de Stervende Zwaan uithangen! Ga je
tutuutje maar aantrekken, dááá'háááág!' Soms kwam het, in het
café na afloop, wel eens tot handgemeen. Hetgeen niet eens zonder
risico's was. Of je een dreun krijgt van een marinier of van een
getrainde balletdanser, dat maakt niet eens zoveel uit.
Maar goed, dit alles terzijde. Er vielen geen dooien bij, als u begrijpt
wat ik bedoel.
Om terug te komen op mijn tweede reactie: ik zou niet op Pim gestemd
hebben. En ik zal dat ook niet doen. Want de wet is de wet: tenzij ze,
wat ik nogmaals niet hoop, in Den Haag hun kop kwijt raken, zal alles
doorgaan zoals het gaat. Dat betekent dat we op de vijftiende mei dus op
een dode Pim kunnen stemmen. Dat gaat nog wel wat verder dan een bosje
bloemen of een lullig waxinelichtje. Wat betreft het resultaat van die
verkiezingen durf ik geen uitspraak te doen. Wat komen zal, zal
komen.
Mijn lieve ouders, indien nog in leven, hadden ongetwijfeld op Pim
gestemd.
Mijn vader omdat hij altijd al in de contramine was en een in mijn ogen
abject stemgedrag vertoonde. En mijn moeder vanwege Pim z'n
hondjes.
Lieve mensen, ik weet werkelijk niet meer te melden dan ik nu doe. Ik ga
te bed, met uw welnemen. Achtervolgd door mijn eigen liedje.
'En onder de grijze hemel
In de vale zon,
Daar blaast het Haagse strijkje
in een lege regenton.
Daar trekt over de heuvels
en over 't kale duin
de stoet voorgoed de polders in
van het circus Pim Fortuyn
en we treuren en we huilen
en we zwijgen hand in hand,
want daar achter onze rug, daar ligt
ons Dierbaar Nederland.'
07 mei 2002
© Copyright 2002 Haarlems Dagblad. Alle rechten voorbehouden
Inhoud op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.
| Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09 |
|
|
