- bron: Nog even en ik zie de hemel weer
- transcriptie: Daniël (v2003-10-28)
[tekst op achterkant van Nog even en ik zie de hemel weer]
Lennaert Nijgh (1945-2002) werd bekend dankzij zijn onvergetelijke bijdrage
aan de Nederlandse liedgeschiedenis. Hij schreef hits voor onder anderen
Boudewijn de Groot, Astrid Nijgh, Adèle Bloemendaal, Liesbeth List en
Ramses Shaffy. Menigeen groeide op met 'Welterusten, meneer de president',
'Meester Prikkebeen', 'Pastorale' en 'Testament'. Behalve gelauwerd
liedtekstschrijver was Nijgh ook columnist. In Haarlems Dagblad deelde
hij van 1986 tot kort voor zijn dood in november 2002 zijn
gedachtewereld met de krantenlezer.
Nijgh vertelt over zijn 'goede schip', de kotter De Jonge Jacob, die
hem dikwijls naar het door hem gekoesterde Engeland bracht. Hij verhaalt van
zijn huiskat en levensgezel Meneer. En als amateur-historicus maakt hij zich
soms vrolijk, dan weer boos over de veranderingen in 'zijn' Haarlem, waar het
café zijn huiskamer is. Hij laat zich van zijn persoonlijke kant zien
in de verhalen over zijn geliefden en over zijn ouders, die hij tot hun dood
verzorgde.
In Nog even en ik zie de hemel weer zijn meer dan honderd mooie,
liefdevolle en bevlogen verhalen van Lennaert Nijgh gebundeld, doorspekt met
een subliem gevoel voor humor.
Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09 |
|
|