bron: Aloha
transcriptie: Daniël (v2003-05-07)

TIEN VRAGEN AAN...

ROB DE NIJS

Hij scoorde hits in vier verschillende decennia, maar praktisch niemand kent de albums van Rob de Nijs. En dat frustreert de maker weleens. Tien vragen over succes, erkenning, onze platte cultuur en Lennaert Nijgh

Door Jaap van Eik

Hoe kijk je terug op de jaren zestig?
"Nou, het was een heel andere tijd. Je had het al gemaakt als je een plaatje uitbracht. Maar ja, dat er maar één nummer van toen, Ritme Van De Regen, in de 40 Jaar Hits box is gekomen, heeft natuurlijk een reden."

Welke dan?
"Ikzelf vind dat mijn carrière eigenlijk pas tien jaar later is begonnen. Toen maakte ik mijn eerste serieuze album, met Boudewijn de Groot als producer. Op dat moment ben ik als muzikant werkelijk hout gaan snijden. Maar wat ik toch wel jammer vind, is dat de mensen van mij alleen de hits kennen. Terwijl er zoveel prachtige, bezonken en ook swingende stukken zijn opgenomen die veel minder bekend zijn."

Dat heeft toch iedere artiest?
"Jawel, maar ik bedoel het ook algemeen. Kijk, wij kennen bijvoorbeeld alles van de Stones en The Beatles. Zo bekeken kent eigenlijk praktisch niemand de albums van De Nijs. Dat spijt me, want sommige stukken die Lennaert Nijgh destijds voor me schreef, zijn tijdloos."

Voel je je miskend?
"Och, laat ik het afzwakken. Licht gefrustreerd is een betere omschrijving. Iedere muzikant weet wat ik bedoel. Je maakt iets met hart en ziel en krijgt dan het vervelende gevoel: verdomme, waarom kennen de mensen het niet? Zoiets blijft hangen."

Kun je een voorbeeld noemen?
"Laat ik iets recents nemen. Op mijn album Engelen Uitgezonderd ['01] staat het nummer Beatrice. Belinda [Meuldijk, echtgenote en tekstschrijver sinds de jaren tachtig] en ik vinden dat ons magnum opus. Muzikaal is het zó mooi gedaan - alle grooves kloppen en we hebben er veel tijd ingestoken. Dan kom je in deze platte cultuur, waar we met z'n allen helaas doorheen moeten, en blijkt er geen ruimte voor te zijn."

Over het algemeen ligt Nederlandstalig toch redelijk goed?
"Soms komt er iets door, ja. Bløf vind ik de beste. Echt een goede band. Acda en de Munnik waren leuk toen ik ze voor het eerst hoorde, maar zijn wat mij betreft toch meer cabaret."

Wat vind jij belangrijk in een tekst?
"Dat je weet waar het over gaat als je het hoort. Dat het je raakt en je niet hoeft te denken: dat is een diepe gedachte, maar wat bedoelt 'ie eigenlijk? Het mag best wat poëtisch zijn. Je hoeft de mensen nu ook weer niet keihard om de oren te slaan met alleen maar statements."

Waar gaat Beatrice over?
"Het is een ontroerend verhaal over een Italiaans meisje dat eind 1500 op zestienjarige leeftijd onthoofd is. Ze had haar vader vermoord omdat hij haar misbruikt had. Belinda heeft er een soort heldendicht van gemaakt."

Heb je iets met historische onderwerpen?
"Ja, als ze zich lenen voor een lied. Bepaalde geschiedenissen hebben door de eeuwen heen de liedkunst bepaald: dood, liefde, ziekte en oorlog zijn altijd de grote thema's geweest."

Jan Klaassen De Trompetter en Malle Babbe zijn mooie voorbeelden. Wijlen Lennaert Nijgh schreef de teksten.
"Ja, ik ben nog naar zijn begrafenis geweest vorig jaar. Op Sinterklaasdag nota bene. Ik zag het wel aankomen: hij was een groot schrijver maar ook een groot drinker. Ik heb het mee mogen maken en kon niet tegen hem op. Toen ik eind jaren zestig, begin jaren zeventig met hem bevriend was, ging ik wel eens met hem mee op zijn boot De Jonge Jacob. Nou, die tochten eindigden meestal in alcoholnevelen. Later vertelden ze me dan dingen die ik gedaan had, dat ik dacht: nee dat kán toch niet? Ik ben wat ouder en voorzichtiger geworden, hoewel ik nog steeds van borrel hou, maar Lennaert ging maar door."




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email