bron: De Telegraaf
transcriptie: Daniël (v2003-05-21)

Bevlogen tekstschrijver Lennaert Nijgh (57) overleden

"Groot verlies voor Nederland"

Van onze kunstredactie AMSTERDAM, vrijdag
     "Een man met een puntmuts, die naar olie en jenever rook als hij van zijn boot de 'Jonge Jacob' kwam. Maar ook een bevlogen tekstschrijver van wie ik ongelooflijk veel heb geleerd. Elleboog aan elleboog zaten we samen te schrijven aan 'Alles wat ademt'. De eerste megahit van Rob. Ik kwam niet uit die tekst en hij bedacht 'laat alles wat ademt in vrede'. Het werd een hit omdat het in de tijd was dat Reagan en Gorbatsjov elkaar de hand schudden. God, wat was Lennaert bevlogen en wat zat hij los in zijn taal. En zijn nummers doen het nog steeds. In de auto heb ik net nog keihard mee zitten zingen met het Land van Maas en Waal. Zijn dood is een groot verlies voor Nederland"
     Belinda Meuldijk herdenkt Lennaert Nijgh die gisteren op slechts 57-jarige leeftijd is overleden. De tekstschrijver die vooral bekend was als liedjesschrijver voor zijn jeugdvriend Boudewijn de Groot was ook verantwoordelijk voor veel teksten van Belinda's man Rob de Nijs.
     "Jan Klaassen de trompetter, zuster Ursula en het bijna tweede Nederlandse volkslied Malle Babbe," somt zij op. "Geweldige teksten en allemaal met een verhaal eraan. Lennaert was een echte kunstenaar, verstrooid en niet geboeid door aardse dingen als of iets hitpotentie had of zo. En hij liet zich graag inspireren door andere kunstenaars. Brueghel bijvoorbeeld. Een van Brueghels kunstwerken inspireerde hem tot het Land van Maas en Waal. En voor Malle Babbe had hij een schilderij van Frans Hals in gedachten. Alleen was het het verkeerde schilderij. Lennaert was naar het Frans Hals museum gegaan en daar helemaal gefascineerd geraakt door een schilderij van een prachtig zigeunermeisje. Een schilderij waarvan hij dacht dat het Malle Babbe heette. Toen fans van Rob en Malle Babbe later echter op zoek gingen naar het schilderij schrokken ze zich een hoedje. Het schilderij dat Frans Hals Malle Babbe heeft genoemd, toonde een volkomen verlepte, beschonken vrouw, die ook nog oerlelijk was. Daar hebben we later nog wel met Lennaert om gelachen."

"Met Nijgh gingen de liedjes ineens over seks en Vietnam"

     Belinda en Rob hebben Lennaert een jaar of drie geleden voor het laatst gezien. "Hij stapte zo opeens de schouwburg in Haarlem binnen. We hebben hem toen nog gevraagd iets voor ons te schrijven. Maar dat wilde hij niet. Alleen columns in het Haarlems dagblad, schreef hij nog, zei hij. Het was een echte lieve zonderling."
     "Een poëet," zegt Liesbeth List, "Een echte. Voor Ramses Shaffy en mij maakte hij Pastorale. Hij was de vertolker van onze gevoelens. Flowerpowertroubadour en protestzanger. Een geweldig mens is niet meer."
     Lennaert Nijgh werkte in 1957 voor het eerst samen met Boudewijn de Groot, die hij op de middelbare school had leren kennen. Tien jaar later verscheen de eerste elpee waarop zij samenwerkten. Daarop staat onder andere de hit Welterusten Meneer de President. Lennaert en Boudewijn de Groot hadden hun samenwerking recentelijk weer opgepakt. Lennaert wilde ondanks zijn ernstige ziekte nog één keer een album maken met zijn oude vriend. Maar de opnames daarvan werden gestaakt omdat Lennaert in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Boudewijn kon gisteren niet reageren.
     Rob de Nijs stond net een live-versie van Malle Babbe te monteren toen hij van het overlijden van Nijgh hoorde. "Ik schrok me eerlijk gezegd wezenloos", reageert hij. "Hij was zo'n lieve man, al leefde hij de laatste tijd erg eenzaam."
     Rob stapte eind jaren zestig in het gat dat troubadour Boudewijn de Groot achterliet toen hij de samenwerking met Nijgh tijdelijk verbrak. "Hij had materiaal, maar niemand om het uit te voeren. Ik stak natuurlijk als eerste mijn vinger op. Lennaert was toen al een legende."
     Het resulteerde in de lp 'In de uren van de middag'. Rob: "Hij maakte teksten die altijd iets melancholieks hadden. Het ging voornamelijk over zijn jeugd, zijn puberteit. Alsof hij altijd naar die tijd heeft terugverlangd."
     Volgens de zanger is Lennaert door het grote publiek altijd over het hoofd gezien. "Vaak werd gedacht dat de teksten ook van Boudewijn de Groot waren. Jammer."
     Lennaert schreef ook voor Jasperina de Jong, Jenny Arean en zijn ex-vrouw Astrid Nijgh (onder meer 'Ik doe wat ik doe').
     Volgens kleinkunstdeskundige Kick van der Veer die samen met Lennaert Nijgh een bloemlezing van zijn werk samenstelde, heeft Lennaert het Nederlandse lied volwassen gemaakt. "Met Nijgh gingen de liedjes ineens over seks en Vietnam", aldus Van der Veer. "Tot dan toe hadden we te maken gehad met tuttige liefdes uit de jaren vijftig. En hij bewees dat je ook met een tekst waar niemand iets van begrijpt een hit kunt hebben. En dan bedoel ik Pastorale, waarvan ik nog steeds niet weet waarover het gaat."

[Tekst bij foto: "Volgens kleinkunst-deskundige Kick van der Veer heeft Lennaert Nijgh het Nederlandse lied volwassen gemaakt."]

Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09