transcriptie: Daniël

Gezongen eerbewijzen voor Lennaert Nijgh

auteur: onbekend
geplaatst in: Haagsche Courant, 4 april 2000

Amsterdam - Als een hommage warmte oproept, dan heeft tekstdichter Lennaert Nijgh dat gisteravond heel veel gekregen. Niet alleen door de hoge temperaturen in het Nieuwe de la Martheater in Amsterdam, maar vooral door de hartverwarmende inbreng van een keur van artiesten, die hun eer betuigden aan de liedkunst van Nijgh.
De samenstellers van het Amsterdamse Kleinkunst Festival vonden dat dit jaar Lennaert Nijgh, 'die het Nederlandse lied volwassen heeft gemaakt', in het zonnetje moest worden gezet. De jaarlijkse hommage-avond voor iemand uit de wereld van de kleinkunst was dit jaar dan ook voor hem gereserveerd. Nijgh heeft immers samen met Boudewijn de Groot jarenlang het gezicht van het Nederlandse lied bepaald. De terugblik op zijn tekstdichtkunst was volstrekt risicoloos. Nijgh heeft de gave van het woord en elke keuze uit zijn werk is eigenlijk al op voorhand succesvol. Temeer omdat ook zijn onbekende werk getuigt van een poëtisch meesterschap zonder weerga. Omdat de samenstellers van het programma desalniettemin kozen voor het meer bekende werk, betekende dat gisteravond een keuze voor de nostalgie, waarin de hele zaal kon zwijmelen. De hommage werd daardoor snel een groot feest van herkenning. Met name dankzij de inbreng van Boudewijn de Groot, die met hits zoals 'Vrijgezel' de zaal plat speelde. Het aparte, bijzondere en unieke van dit Nijghfeest bestond echter uit de regelrecht uit het hart gezongen bijdragen voor de meester. De ontroerende uitvoering van 'Dag Haarlem' door de niet meer geheel piepjonge Cobi Schreijer, die de voedingsbodem bood waarop De Groot en Nijgh zich konden ontplooien, deed de huig van pure emotie dichtklappen. Maar de onbetwiste topper was het uit het hart gezongen 'Liefde van later' van Josee Koning. De zangeres, die jarenlang getrouwd was met Lennaert, bracht zoveel emotie in dit door Nijgh vertaalde nummer van Brel, dat zij helemaal leeg en met tranen in de ogen het podium afstrompelde. Ademloos ondergingen de toeschouwers deze hommage pur sang. Hier was Lennaert Nijgh op een mooie, waardige wijze in het zonnetje gezet. En dat nog wel door Amsterdammers. Nijgh zelf sprak na afloop over een 'onvergetelijke avond'. Hij beloofde zijn gehoor 'de pen weer op te pakken'. Dat belooft wat.

[Ontdekking van het artikel door Harry Fluks, waarvoor dank. DvE, 01-05-2000.]




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email