De rook om ons hoofd
[ 1967-1973 ]
 
bron: Tekst en Uitleg/1991 (1e druk)


Tekst en Uitleg is uit de roulatie.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tekst en Uitleg (pagina 113-116)
transcriptie: Daniël

De rook om ons hoofd [1967-1973]

De tochten met Boudewijn naar België zal ik niet licht vergeten. Op foto's uit die tijd zien we er alletwee niet uit. Bo droeg een jurkje, anders kun je het niet noemen, plus de vereiste bellen en kralen en ik had van de weeromstuit een double-breasted kostuum aan, wat gewoon recalcitrantie was. De auto van Bo rook, evenals het hele gezin en de katten, naar wierook dat het een aard had, maar dat was normaal in die dagen. Het ontstaan van de LP Tuin der Lusten viel in het najaar van 1967, na het mislukte avontuur met de film. België is terug te vinden in de teksten: van de drie liederen die op het triptiek van Jeroen Bosch zijn geïnspireerd, is Megaton, de Hel, eigenlijk de staalindustrie bij Boom, ten zuiden van Antwerpen.
     Er is indertijd, zoals te vermoeden valt, af en toe een stevig pijpje gerookt. We waren een keer op weg naar Wevelgem, naar een adres dat ons was opgegeven als Zaal zusters Onbevlekt Ontvangen. Zonder te weten dat er twee Wevelgemmen zijn binnen een straal van dertig kilometer. Nadat eerst een bord met GIBRALTAR uit de mist tevoorschijn kwam en even later een met BETHLEHEM, begonnen we toch een beetje te flippen. Om nog maar te zwijgen van het effect, dat de kleedkamer teweeg bracht. Het was de kleuterklas van een nonnenschool. Alle meubels waren verkleind, zodat het leek of je Alice in Wonderland was en aan de muur hing zo'n driehoek met het Oog van God en de mededeling dat Hij ons Nauwlettend In de Gaten Hield. Allemaal heel schilderachtig en Vlaams, alleen moet je niet zo stoned zijn als een aap.
     Het toverwoord van die jaren was 'psychedelisch'.
     Psychedelische teksten werden toen geslikt omdat alles wat wazig overkwam in de mode was. Zonder Boudewijn werkte ik die richting nog veel verder uit, maar langzamerhand haakte het publiek af. Liedjes horen in de orale traditie thuis. Niemand kan teruglezen. Zodra de mensen denken 'Waar heeft ie 't nou over?' ben je ze kwijt. Wat niet wegneemt dat we toch een paar opmerkelijke liederen maakten: Pastorale, voor Ramses en Liesbeth, onder andere. Ramses begreep absoluut niet wat hij daar stond te zingen, maar verzekerde mij dat hij het 'wáááánzinnig mooi' vond. Het duet is eigenlijk een parodie op de mystieke sfeer à la Mozarts Zauberflöte, die het in de Flowerpower-tijd goed deed. Het is geïnspireerd op de verhouding tussen Ramses en de dames die op hem verliefd werden. Een ongeval dat zich herhaaldelijk voordeed, waarbij alles en iedereen in zo'n staat van ontreddering kwam te verkeren dat het onwaarschijnlijkste niet onwaarschijnlijk genoeg was. Het voorwerp van aanbidding leek precies op zijn sterrenbeeld Leeuw en daar hoort de Zon bij als planeet. De wolkentorens zijn van Shakespeare geleend.
     'Rederijker,' noemde Cees Nooteboom me gekscherend.
     Maar liedjes als dit hadden toch geen enkele indruk gemaakt zonder Boudewijns muziek en vooral niet zonder de werkelijk geniale arrangeur Bert Paige. Als we aan iemand iets te danken hebben is het wel aan hem. Zelfs na al die jaren valt het me nog steeds op hoe sprankelend die orkestraties zijn geschreven. Paige, eigenlijk Albert Lepage, was een vakman die als geen ander begreep hoe de toen modieuze muziek in elkaar zat. Hij kon verschrikkelijk goed luisteren en was verbazingwekkend knap in het soort jatwerk, dat nu eenmaal de lichte muziek eigen is. Alleen de lichte muziek? Originaliteit werkt prima als ingrediënt, maar als het een dwingende eis wordt, kan het alles verstikken.
     Behalve Jeroen Bosch had ik ook muzikale bronnen van inspiratie. De liederen van Schubert, al zou je dat niet zo gauw zeggen. Der Leiermann bijvoorbeeld, bijna het laatste lied dat de doodzieke Schubert schreef en dat boven de romantiek van die tijd uitstijgt.

Drüben hinterm Dorfe steht ein Leiermann
Und mit starren Fingern dreht er was er kann.

Dat bracht me op de figuur Meester Prikkebeen 'hij staat in de sneeuw aan de poort van de stad'.



bron: Tekst en Uitleg
transcriptie: Wim / Daniël (v2003-01-15)

Resurrexit

Ei, hij heeft al veel te lang gewacht
hij heeft de gipsen eiernacht
te lang, al veel te lang geproefd
hij heeft zijn snavel opgeschroefd
en boort zijn gaten naar het leven.
Ei de wijde wereld is van mij
de wijde wereld is van mij.

En aan de tafel zit de man.
Heelman, Halfman, Superwitte Boeman,
heeft zijn lepel vol met keukenzout
zijn morgenstond gaapt vol met goud
en slaakt dan kreten
niet te eten
bah.

Ei hij kraait victorie in zijn dop
hij heft zijn kale kuikenkop
en kraait de schone tafel vol
de witte reuzen slaan op hol,
het dode ei is aan het spreken!
Ei de wijde wereld is van mij,
de wijde wereld is van mij.

Op Pasen eet de mens een ei,
hard ei, zacht ei, kakelkleurig paasei,
hij zeurt niet, hij doet wat hij moet
maar ditmaal is het ei bebroed
en vol van leven,
vergeven,
bah.

Ei het kuiken danst de tafel rond
servies slaat brekend op de grond
daar zinkt de zilverbotervloot
ach heer verlos ons van de dood
verlos ons van het kale kraaien:
ei de wijde wereld is van mij!



bron: Tekst en Uitleg
transcriptie: Wim / Daniël

Herodes

Een nieuwe ster is opgegaan,
de nacht is lichter dan de dagen,
de koning is verstoord en moe;
hij kan het licht niet meer verdragen.

(Er waren mensen aan de achterdeur,
allerlei schorem, goochelaars uit het oosten
en zelfs een neger
met verhalen over een nieuwe tijd
en vragen over het verleden
die niemand ooit zou mogen stellen
waar blijft het leger?)

Voor hem is de lol er af.
Niets amuseert hem meer:
auto's, vrienden,
de roes van drank of hennep,
feesten zwelgend in wellust
onder het mom van verveling
en een tweede huis kopen
en 's winters naar Ibiza,
overal zit de klad in.
Zelfs de borsten van de vrouwen
hangen hem enorm de keel uit.

Er waren mensen aan de achterdeur
zeurend over honger en armoede en rijkdom
ze vroegen een reden
is dan alles voorgoed voorbij
zal deze droom geen dag meer duren
komt er in plaats van welvaart
rechtvaardigheid
en eindelijk vrede?

Een nieuwe ster is opgegaan
de nacht is lichter dan de dagen
de koning is verstoord en moe;
hij kan het licht niet meer verdragen.

Geschreven in opdracht van het weekblad Panorama


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tekst en Uitleg
transcriptie: Daniël

Waterdrager

Waterdrager, draag het water
naar de zee,
waterdrager draag het water
naar de zee.

De zee valt, de zee daalt
en brandend rijst de zon omhoog,
de bange waterdrager haalt
meer water want de zee valt droog
en de zee moet gered van de zon.
en de zee moet gered van de zon.

Waterdrager, draag het water
naar de zee,
waterdrager draag het water
naar de zee.

De zee rijst, de zee stijgt
en langzaam daalt de zon omlaag,
de waterdrager zwoegt en hijgt,
misschien dat hij het redt vandaag,
want de zee moet gered van de zon,
want de zee moet gered van de zon.

Waterdrager, draag het water
naar de zee,
waterdrager draag het water
naar de zee.

De zee kust, de zee blust
en dooft de hete avondzon,
de waterdrager slaapt en rust,
tevreden dat hij het halen kon
en de zee heeft gered van de zon,
en de zee heeft gered van de zon.

Waterdrager, draag het water
naar de zee,
waterdrager draag het water
naar de zee.

De zee vlamt, de zee brandt,
de waterdrager schroeit zijn rug,
de zon stijgt aan de achterkant,
de waterdrager haast zich terug,
want de zee moet gered van de zon,
want de zee moet gered van de zon.

Waterdrager, draag het water
naar de zee,
waterdrager draag het water
naar de zee.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.



bron: Tekst en Uitleg
transcriptie: Wim / Daniël

Music to jerk off by [Tekst en Uitleg]

De droomflat van de gastheer
is ingericht door weetjewel,
nou ja een soort Cees Dam,
er hangen echte etsen aan de muur
van de schilders die hij kent in dank
aanvaard voor drank.

Want hij heeft het gemaakt
hij heeft het gemaakt
heeft het gemaakt.

De ochtend na het feest komt
met overgeven, zweven en staren uit het raam.
De stad daarbuiten wordt door god
waanzinnig uitgelicht:
een mastershot.

Want hij heeft het gemaakt
hij heeft het gemaakt
heeft het gemaakt.

Heel langzaam achterover glijen,
handen op je buik in een stoel
en dan komt weer dat gevoel
alles is voor niets geweest,
niemand die ik kende op dit feest,
het leek zo mooi en interessant
er zou ook iemand komen van de krant.

Als ik hier nou eens niet alleen
met die koppijn was,
maar in de armen van een lange en donkere godin
die het midden op dit dikke kleed
voor het open raam langdurig met me deed.

Ja dan had ik het gemaakt
had ik het gemaakt
dan had ik het gemaakt.


Teksten op internet gezet met toestemming van Lennaert Nijgh.
De copyrights blijven onverkort geldig.
Transcripties kunnen overname-fouten bevatten. Correcties zijn welkom.




Gegenereerd door DVEGEN 3.2 op 2004-10-09
email